Als Vanouds!

Voor een jonge celliste is het doek voorgoed gevallen. Tijdens een blinde auditie heeft iemand haar om het leven gebracht. De Cock is bijzonder snel ter plaatse omdat hij bij het Concertgebouw was voor privézaken. Vlak daarna vinden ze een zakenman dood op zijn kantoor. Deze moorden lijken los van elkaar te staan, totdat de Cock bij elk slachtoffer een stuk papier vindt: uit een dagboek gescheurd, hetzelfde dagboek. De Cock heeft erg veel moeite met deze zaak, hij kan er zijn vinger niet opleggen. Wat hebben deze twee mensen met elkaar te maken? In zijn achterhoofd hoort hij een stemmetje dat er nog meer doden zullen vallen. Hij zit er enorm mee in zijn maag.

Dit boek is geschreven door Peter Romer en ik moet zeggen: Het voelt alsof Baantjer het zelf heeft geschreven. Ik merk absoluut geen verschil. Vledder is weer zoals vanouds: een rokkenjager. De Cock overdenkt nog steeds bij Lowietje zijn zaken en krijgt daar meestal goede ingevingen. Het voelt als vanouds en je zit er meteen weer in. De Cock heeft last van gewetensbezwaren, daar heeft hij het moeilijk mee. En dat maakt het net weer even iets anders.

Het is spannend en als lezer speur je mee, natuurlijk zit er faliekant naast. Het zit echt goed in elkaar weer dit plot. Dit zag ik niet aankomen. Het is spannend en de humor en soms onbegrip tussen de oude en jongere rechercheurs is ook weer erg leuk. Generatiekloof! Het speelt zich natuurlijk af in Amsterdam en sommige plaatsen ga je meteen voor je zien. Erg herkenbaar en dichtbij voelt het!

Bij dit bijzondere 80ste deel van Baantjer zit een losse plattegrond van Amsterdam bij. Met ALLE moordlocaties uit de boeken! Dat is echt leuk om te zien en misschien kun je er wel een wandeltocht van maken. Ook worden ALLE boekenwinkels aangegeven. Dat zijn er nogal wat! Een erg leuk extraatje. Ik hoop dat Peter Romer zeker nog meer Baantjer gaat schrijven. Ik kijk al uit naar de volgende. 4****