Herinneringen aan Spanje!

Dankzij “De Club van Echte Lezers” (Uitgeverij Atlas Contact) mocht ik een drukproef van het boek “God sta me bij want ik ben onschuldig” van Arjan Visser vooraf lezen.
Arjan Visser was mij totaal onbekend, maar dit boek heeft mij echt verrast en ik kan deze auteur heel erg appreciëren.
Dit boek is voor een stuk, zo niet geheel, autobiografisch.

De auteur is bezig aan een nieuw boek, wanneer hij verneemt dat zijn jongere zus zit opgesloten in een Spaanse gevangenis op beschuldiging van drugs gerelateerde feiten.
Van dit ogenblik af verliest de auteur zijn concentratie en zijn focus op zijn nieuwe boek en spookt zijn zus voortdurend door zijn gedachten.
Hij besluit af te reizen naar Spanje en wil achterhalen hoe zijn zus zich in nesten heeft gewerkt. Hij hoopt daar een boeiend artikel of verhaal over te kunnen schrijven.
In Spanje haalt hij zich jeugdherinneringen voor de geest over de familiereizen en de zakenreizen van zijn vader als sinaasappelboer naar het land van Franco.
Tijdens het grasduinen in de vroegere reisperiodes, herinnert hij zich Fina, een mooie Spaanse die zelfs een tijdje bij het gezin in Nederland inwoonde.
Een verstopte Spaanse krant met als titel dat Fina door haar moeder werd vermoord, duikt in zijn herinneringen op.
Dit verhaal intrigeert hem en hij wil dit verder uitspitten. Wat is er gebeurd, waarom is het gebeurd en de grootste vraag die hem kwelt, waarom werd dit allemaal doodgezwegen in het gezin Visser!
Verder beschrijft hij de contacten met zijn opgesloten zus en haar entourage.
Hij schets een niet zo fraai beeld van het Spaanse gevangeniswezen en van de Spaanse rechtspraak.
Deze twee verhaallijnen lopen door elkaar en boeien van begin tot einde. Als lezer stelde ik mij verschillende malen de vraag wat is nu waarheid en wat is fictie.
Het boek vloeit voort uit herinneringen van de schrijver. Veel van deze herinneringen zijn voor een groot aantal lezers herkenbaar. De auteur bezit de kunst heel erg goed zijn herinneringen beschrijvend weer te geven. Van alle personages in het boek kan je je als lezer een duidelijk beeld vormen net zoals de beschreven dorpjes en plaatsen in Spanje die hij aandoet.
De auteur weet de lezer van begin tot eind te boeien en vervalt nooit in ellenlange of vervelende passages of herinneringen. Hij heeft een no nonsens schijfstijl die af en toe plastisch, tragisch en toch ook humoristisch is.
Het boek is meer dan een familiegeschiedenis en een reisverhaal, het is ook een boek over waarden en normen.
Dit boek is een aanrader maar besef dat niets is wat het lijkt en verassingen om de hoek komen gluren
l