Naoorlogs liefdesverhaal!

De auteur komt in bezit van een stapel brieven na het overlijden van zijn vader;
Het zijn brieven die de ouders van de auteur elkaar schreven in de naoorlogse periode. Deze brieven zijn het begin van hun zoektocht naar geluk, liefde, hoop, vertrouwen en hebben als sluitstuk het huwelijk tussen beiden.

Ochtendkoorts is geen beschrijving van een oorlogsgebeuren maar een onwaarschijnlijk liefdesverhaal tussen twee mensen.
Miklos die verneemt dat hij slechts zes maanden meer te leven heeft wil deze periode aangrijpen om een relatie te beginnen en te huwen. Hij vraagt een lijst van namen van vrouwen die net als hij in een Zweeds kamp zitten voor hun herstel, en die uit zijn geboortestreek komen.
Hij schrijft hen allen aan en de reactie van Lili is het begin van een mooi liefdesverhaal.
Hun relatie is en een correspondentierelatie, waarbij Miklos zich gaandeweg meer en meer blootgeeft en zijn bedoelingen en hoop verduidelijkt.
Gaandeweg merk je als lezer dat zowel Miklos als Lili er willen voor gaan en uiteindelijk ontmoeten ze elkaar ook.

Deze ontmoeting is zeer beklijvend. Lili ziet een graatmagere man, die lijdt aan tbc met in zijn mond ijzeren tanden, die gekleed is in veel te grote kleren en een bril draagt met een glas dichtgeplakt met krantenpapier.
De reactie van Lili is voorspelbaar: met deze man wil ik geen relatie beginnen. Zij geeft zich zelfs uit als een vriendin van Lili, doch Miklos leest door haar verhaal. Lili geeft zich tenslotte toch over aan Miklos.

Het boek is geen beschrijving van oorlogsgruwel en ellende, neen het is een liefdesverhaal in de nasleep van de oorlog.

Ergens miste ik toch een passage uit hun verleden en hun ontberingen. Dit kon hen mijns inziens beter duiden en hun karakter meer tot uiting laten komen.
Ik vind het treffend dat de auteur Miklos als zijn vader beschrijft in het boek en ook verwijst naar Miklos als "mijn vader" en dat hij zijn moeder altijd met haar naam Lili beschrijft.

Wat mij raakte in het boek was de betrokkenheid van artsen en verplegend personeel. Ondanks het feit dat zij gehouden zijn aan regels, voorschriften, eed; zij toch een menselijk gezicht kregen en zelfs emotioneel betrokken raakten in dit verhaal.

Het verhaal is een indrukwekkend verhaal waarin mooi de liefde tussen twee slachtoffers van de oorlog wordt beschreven in een verhalende stijl.
De brieffragmenten kleuren het boek.
Het boek is echter meer dan een liefdesverhaal het is ook een oproep naar slachtoffers - allerhande - om steeds te blijven geloven in geluk en liefde. Nooit de moed te laten zakken en te blijven vechten ondanks angst, verdriet en de jaloezie die dit kan veroorzaken.