Geen sprookje...

Het Goud van de gelaarsde kat heeft een prachtige cover. Dat maakte me ook nieuwsgierig naar dit boek, samen met de op de achterkant van het boek vermelde regel: “Het goud van de gelaarsde kat is een aanrader voor iedereen die van sprookjes houdt.”

Het boek is onderverdeeld in POV (point of view) per personage, zodat je meteen weet wie er “aan het woord” is. Daarnaast heeft het een prettige lay-out en lettertype.

Ik kon moeilijk in het verhaal komen. Voor mijn gevoel worden er teveel verwijzingen naar allerlei sprookjes en spreekwoorden gebruikt. Neemt niet weg dat dat wel knap gedaan is, je moet het maar bij elkaar zien te passen.

Bepaalde scenes in het boek (Alice en Hamlet) gaan wat mij betreft veel te ver en zijn alles behalve sprookjesachtig. Terugkomend op de cover: ik vind niet dat die bij het verhaal past, veel te lief. Het verhaal zelf is dat allesbehalve.