Lezersrecensie
Omgekeerde richtingen
Met ‘De prijs van de twijfel’ voegt Jo Claes een nieuw deel toe aan de Thomas Berg-serie. De 20ste zaak met de hoofdinspecteur telt vier delen en speelt zich naar goede gewoonte af in Leuven.
Berg en Freya Bonen (hoofdredactrice journaal Rob-tv – ook in ‘De doden moeten hun getal hebben’) hebben sinds zes maanden een relatie. Al wie al jaren meeleeft met Thomas weet dat zijn relatie met vrouwen, en met lieven in het bijzonder, een verhaal is van veel vallen en opstaan. Met Freya is het nu echt wel menens, lijkt het. Of komt een misdaad stokken in de wielen steken?
Ook al is Berg hier ondertussen ‘kind-aan-huis’, hij blijft een interessant personage dat nog kan verrassen. Aanvankelijk lijkt hij zowaar lichtvoetiger door het leven te gaan. Wanneer door omstandigheden Thomas gedwongen moet toekijken vanaf de zijlijn, komen minder prettige karaktertrekjes opspelen. Het effect op het vaste team met Coens, Wendericks en Lou laat niet op zich wachten. Jaloezie steekt de kop op wanneer de nieuwe teamleider niet ieders keuze is. Respect en gezag afdwingen is geen sinecure: het zijn grote Berg-schoenen die moeten gevuld worden. En Berg? En of hij over de schreef kan gaan! Op aandacht voor Bergs geliefde orchideeën en Italiaanse wijn is het vruchteloos wachten en voor een espresso in stamcafé Gambrinus is er geen tijd. Geen twijfel mogelijk: Bergs leven staat op zijn kop.
De afbeelding op de cover ‘Fons Sapientiae/Bron der Wijsheid’ of kortweg ‘Fonske’ krijgt, helemaal in de traditie van Claes, op regelmatige tijdstippen aandacht in het verhaal; de titel vat prima de gemoedsgesteldheid van de hoofdinspecteur. Naar goede gewoonte doorspekt de auteur de plot met interessante weetjes: waarom leest men in het ene deel van de wereld van links naar rechts en in een ander deel van rechts naar links? Een bijbel in het Hebreeuws en Bergs immer parate kennis van de mythologie effenen het pad naar de ontknoping en geven ‘De prijs van de twijfel’ het typische Jo Claessignatuur.
Wat zich aankondigt als een nieuwe fase in Bergs leven evolueert al snel tot een meeslepend en intrigerend misdaadkluwen waarin Berg als vanouds een sleutelrol speelt. Geen twijfel mogelijk, Berg blijft briljant als hoofdinspecteur, maar aan die kleine kantjes van zijn persoonlijkheid mag hij toch een beetje schaven!
4.5 *
Berg en Freya Bonen (hoofdredactrice journaal Rob-tv – ook in ‘De doden moeten hun getal hebben’) hebben sinds zes maanden een relatie. Al wie al jaren meeleeft met Thomas weet dat zijn relatie met vrouwen, en met lieven in het bijzonder, een verhaal is van veel vallen en opstaan. Met Freya is het nu echt wel menens, lijkt het. Of komt een misdaad stokken in de wielen steken?
Ook al is Berg hier ondertussen ‘kind-aan-huis’, hij blijft een interessant personage dat nog kan verrassen. Aanvankelijk lijkt hij zowaar lichtvoetiger door het leven te gaan. Wanneer door omstandigheden Thomas gedwongen moet toekijken vanaf de zijlijn, komen minder prettige karaktertrekjes opspelen. Het effect op het vaste team met Coens, Wendericks en Lou laat niet op zich wachten. Jaloezie steekt de kop op wanneer de nieuwe teamleider niet ieders keuze is. Respect en gezag afdwingen is geen sinecure: het zijn grote Berg-schoenen die moeten gevuld worden. En Berg? En of hij over de schreef kan gaan! Op aandacht voor Bergs geliefde orchideeën en Italiaanse wijn is het vruchteloos wachten en voor een espresso in stamcafé Gambrinus is er geen tijd. Geen twijfel mogelijk: Bergs leven staat op zijn kop.
De afbeelding op de cover ‘Fons Sapientiae/Bron der Wijsheid’ of kortweg ‘Fonske’ krijgt, helemaal in de traditie van Claes, op regelmatige tijdstippen aandacht in het verhaal; de titel vat prima de gemoedsgesteldheid van de hoofdinspecteur. Naar goede gewoonte doorspekt de auteur de plot met interessante weetjes: waarom leest men in het ene deel van de wereld van links naar rechts en in een ander deel van rechts naar links? Een bijbel in het Hebreeuws en Bergs immer parate kennis van de mythologie effenen het pad naar de ontknoping en geven ‘De prijs van de twijfel’ het typische Jo Claessignatuur.
Wat zich aankondigt als een nieuwe fase in Bergs leven evolueert al snel tot een meeslepend en intrigerend misdaadkluwen waarin Berg als vanouds een sleutelrol speelt. Geen twijfel mogelijk, Berg blijft briljant als hoofdinspecteur, maar aan die kleine kantjes van zijn persoonlijkheid mag hij toch een beetje schaven!
4.5 *
1
Reageer op deze recensie
