Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Net voldoende vermaak

Annemarie Snels 26 januari 2021 Auteur
Ik mocht deelnemen aan de Vrouwenthrillers leesclub De Jacht, het debuut van Will Dean. Hierbij mijn recensie over deze Scandi-noir thriller.

Cover
Ik hou van covers waarbij (een deel van) de letters boven het papier lijken uit te steken. Als je over de naam van de hoofdpersoon 'Tuva' heen strijkt, voel je dat dit zo is. Verder een coole cover met een bevroren wegdek tussen hoge bomen die bij een winters tafereel horen. Tuva springt er in oranje lekker uit. De achterflaptekst nodigt uit tot lezen. Een dove hoofdrolspeler is voor mij nieuw. En dan natuurlijk moord en mysterie: heerlijk in de wereld van fictie. Mooie foto van de auteur ook op de achterflap. Ik zou het boek oppakken in de winkel.

Auteur
Will Dean groeide op in de East Midlands en had op achttienjarige leeftijd al in negen verschillende dorpen gewoond. Na zijn studie rechten werkte hij een tijd in Londen, voor hij voor de liefde naar Zweden emigreerde. Voor zijn gezin bouwde hij er eigenhandig een houten huis diep in de bossen in een zeer afgelegen stuk van het land. Het dichtstbijzijnde dorp is enkele uren rijden. Vanuit deze basis schrijft hij zijn thrillers. Zijn debuutthriller De jacht werd door The Daily Telegraph verkozen tot beste thriller van het jaar en was een internationale beststellersensatie. Het draait om Will Deans dove heldin Tuva Moodyson.

Achterflap
Horen
Tuva Moodyson, een dove verslaggever van een lokaal Zweeds krantje, is op zoek naar het verhaal dat haar carrière kan lanceren, in de hoop eindelijk het piepkleine gat Gavrik te verlaten.

Zien
Twee lichamen liggen diep in de bossen bij een afgelegen Zweeds dorpje. Hun ogen ontbreken.

Zwijgen
Een web van leugens. Een onopgeloste moord van twintig jaar geleden.

Kan Tuva de moordenaar te slim af zijn voor ze diens laatste slachtoffer wordt? Daarvoor moet ze haar ergste angsten overwinnen en diep de bossen in trekken.

Mening
De jacht begint spannend met een wilde autorit, inclusief eland, en de vondst van een lichaam in het bos. Tijdens Tuva's onderzoek komt ze allerlei zonderlinge figuren tegen in een gehucht in een bosrijk gebied. Dit gebied geeft je de kriebels dankzij de donkere beschrijvingen. Het verhaal hobbelt van de ene naar de andere optie en naar een tweede moord. Ook dan blijft vooral de obsessie van Tuva met de bewoners van het gehucht het plot beheersen. En zo hobbelt het verhaal naar een spannend geschreven einde en emotioneel slot. Het plot begint en eindigt spannend. Daar tussenin sluimert continu een soort spanning. Je wordt constant op het verkeerde been gezet. Ik moest wel doorbijten om het uit te lezen. (Te) vaak wordt een spannende ontwikkeling snel teniet gedaan met een simpel 'oh nee, toch niet, ik zag het verkeerd'. Het plot ontplooit zich te langzaam naar mijn smaak.

Will Dean heeft een vlotte schrijfstijl. Hij kan ook de spanning goed beschrijven. Wel heb ik wat moeite met de details die hij (zonder reden) inbrengt: steeds die winegums, wat een gedoe met die batterijen van het hoorapparaat steeds en steeds weer die insecten in het bos. Het boek had minder dik kunnen zijn of juist dikker, maar dan diepgravender.

Tuva is een doortastende journaliste met grote ambities. Ze laat zich niet zomaar ondersneeuwen door de politie of wie dan ook. Een sterke vrouw die haar angsten opzijzet om hét verhaal te kunnen opschrijven. Toch heb ik haar niet in mijn hart kunnen sluiten. Ze bleef op afstand. Ik irriteerde me aan haar eindeloze overwegingen, onder andere over de manier waarop ze een trol in haar berging neer moet zetten. Haar doofheid voegt voor mij niks toe aan het verhaal. Alleen veel gewissel van batterijen. Maar het is niet zo dat haar andere zintuigen scherper werken, dat had ik wel verwacht.


Voldeed De jacht aan mijn verwachtingen? Deels. Het plot is best spannend, maar de doofheid van Tuva speelt nergens een doorslaggevende rol. De sfeerbeschrijvingen vind ik mooi, maar ook dat wordt op een gegeven moment een herhaling van zetten (steeds hetzelfde gehucht met beschrijvingen van de woningen in dezelfde volgorde). Ook de vele herhalingen van de lege batterijen van haar gehoorapparaat en het eten van winegums zijn jammer. Deze herhalingen veranderen het verhaal niet, daarom nemen ze eigenlijk alleen kostbare ruimte in.

Hier en daar vind ik de vertaling ook niet al te best. Bijvoorbeeld….hij ritst zijn laars open als een gletsjer die in z’n vrij staat…Sorry, die snap ik niet?????

De Jacht van Will Dean krijgt van mij 3 sterren. Het plot was oké qua spanning, maar al met al pakten het verhaal en Tuva mij niet echt. De doofheid van Tuva speelde geen doorslaggevende rol en er was vaak sprake van herhalingen. Net voldoende vermaak. Daarom 3***

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Annemarie Snels