Ik ben fan

Ik mocht deelnemen aan de Thrillzone leesclub 262, Smeris van Jesper Stein. Hierbij mijn recensie over deze thriller.

Cover
De cover straalt een trieste sfeer uit. Een eenzame man wandelt over een troosteloze brug. Het is koud en guur. Er ligt een gelige waas over de cover heen.

Auteur
Jesper Stein (1965) is een Deense auteur, journalist en misdaadverslaggever. Hij schreef de biografie van de voormalige chef van de Deense AIVD, die een bestseller werd. Met zijn Axel Steen-thrillers won hij al diverse prijzen in Denemarken. Ik heb nog niets van deze auteur gelezen, dus ik laat me graag verrassen. De cover geeft weer dat hij een andere Deense auteur naar de kroon steekt. Dat belooft veel goeds.

Achterflap
Politiecommissaris Axel Steen heeft een dieptepunt in zijn leven bereikt. Hij is verslaafd, heeft bijna geen contact meer met zijn dochter en laat zijn team bij Moordzaken in de steek. Dan krijgt zijn baas de pijnlijke tip dat de Russische maffia erin is geslaagd een mol te plaatsen binnen de Deense politie. Axel staat vanwege zijn drugsgebruik en contacten met de onderwereld onmiddellijk op het verdachtenlijstje van zijn baas.
Terwijl Axel met duizelingwekkende snelheid de afgrond in lijkt te storten, overschrijdt hij al zijn persoonlijke grenzen in de strijd om zijn naam te zuiveren en zijn fragile reputatie te redden. En pas te laat dringt tot hem door dat zijn ex-vrouw een cruciale rol speelt in de zaak.

Afgaande op de achterflaptekst verwacht ik een ruw verhaal vol drugs, drank, criminaliteit en jaloezie. Ik ben erg nieuwsgierig.

Mening
Smeris is een echte politiethriller. Het geeft een prima inkijkje in een undercoveroperatie binnen de politie, hoewel natuurlijk zwaar aangezet en gedramatiseerd. De onderhuidse spanning komt goed over. De schrijfstijl van Jesper Stein is filmisch, to-the-point, grof, nietsontziend en passend bij de gevoelswereld van Axel Steen en de drugswereld waarin hij zich begeeft. Het boek is verdeeld in twee delen. Deel 1 speelt in Kopenhagen, deel 2 hoofdzakelijk op de boerderij waar drugscrimineel Moussa zijn hoofdkwartier heeft. In deel 1 vind ik de sfeerbeschrijvingen van de straten waar Axel Steen doorheen loopt erg mooi beschreven. Smeris heeft een prima plot dat de lezer in deel 1 laat kennismaken met de ruwe, drugsverslaafde Axel Steen als onderdeel van de drugsbende van Moussa en als ex-partner en afwezige vader. Deel 1 vond ik op een gegeven moment ietwat langdradig worden, maar juist op dat moment kwam deel 2 en vond ik het echte plezier in het lezen terug. Deel 2 wijdt meer uit over de handel van Moussa, geeft Axel Steen schwung als undercoveragent en neemt je in een prima tempo mee naar het einde. Vanaf deel 2 had het boek mijn volle aandacht. Dat vind ik erg sterk, want daarmee is de totale verhaallijn stukken verrassender geworden dan ik in eerste instantie dacht. Axels ex-vrouw Cecilie, nu de echtgenote van zijn baas Jens, is een karakter dat me enorm heeft geërgerd. Ze heeft alles voor een evenwichtig en zinvol leven, maar ze waardeert het helemaal niet. Ik vind haar erg ondankbaar en egoïstisch. Ik kon me moeilijk inleven in haar gedachtegang. De ontmaskering van de mol sprak me erg aan en had ik niet verwacht. De mastermind van de bende van Moussa kon ik me eerlijk gezegd niet (meer) voor de geest halen vanuit het eerdere verhaal. Misschien dat de auteur die wat vaker had kunnen benoemen in het boek, dan was die waarschijnlijk beter blijven hangen. Het echte einde laat je achter met vraagtekens die in een volgend deel over Axel Steen kunnen worden beantwoord.
Op basis van Smeris heb ik inmiddels drie eerdere delen over Axel Steen aangeschaft. Die ga ik zeker lezen. Ik ben fan.
Mijn beoordeling
 Plot (verhaallijn): 9 punten, omdat het verhaal goed in elkaar steekt, de structuur logisch is. Ik heb alleen het idee dat de mastermind van de bende eerder in het verhaal te weinig is benoemd.
 Leesplezier: 9 punten, omdat ik het tegen het einde van deel 1 langdradig begon te vinden, maar ik vanaf deel 2 echt helemaal in het verhaal kwam.….
 Schrijfstijl: 10 punten, omdat de grove, ruwe, to-the-point schrijfstijl de sfeer in het criminele drugscircuit perfect weergeeft
 Originaliteit: 8 punten, omdat het einde uiteindelijk te verwachten was, evenals de inhoud van de eigen belangen.
 Psychologie: 10 punten, omdat er veel aandacht is besteed aan de achtergrond van de personages en waarom zij doen zoals zij doen.

Gemiddelde beoordeling: 9,2 punten

Smeris van Jesper Stein krijgt van mij een 9,2, afgerond: 4,5 *****