Prima amusement met een onaf einde

Ik mocht deelnemen aan de Thrillzone leesclub Musserts Schaduw van John Kuipers. Hierbij mijn recensie over deze thriller van uitgeverij Cargo.

Cover
De cover toont een zwart-witfoto van spoorlijnen, treinwagons, gebouwen en een man met ee lange jas en een hoed in de sneeuw. In de verte hangt er mist. De foto loopt door op de rug van het boek. De cover roept de vraag op wat die man daar moet. Het is een vreemde plek om in je eentje te zijn.
Op de cover staat de titel van het boek in grote, dikgedrukte rode en ietwat grove letters. Daarboven de naam van de auteur in dunnere zwarte letters.

Auteur
John Kuipers werkte bijna vier decennia lang als journalist bij het Algemeen Nederlands Persbureau. Hij publiceerde onder andere de biografie De geest van het spel over de schaker Jan Timman, en schreef bijdragen voor het literair schaakblad Matten. Musserts schaduw is de eerste thriller met de onberekenbare hoofdinspecteur Charlie Swieninck in de hoofdrol.

Achterflap
Hij is boomlang, onconventioneel en ongeduldig. Ook is hij bang voor honden, een zwakke schutter en voorzien van een goed gevoel voor humor. Hoofdinspecteur Charlie Swieninck is chef van het Bureau Bijzondere Delicten en moet zich verhouden tot de Duitse bezetter, die langzaam maar zeker zijn gezag doet gelden binnen de Haagse politie.
Op 29 juni 1940, Anjerdag, wordt Charlie opgeroepen na een moord op station Holland Spoor. Het slachtoffer is Marnix Maas, een belangrijk juridisch raadsman van de NSB. Onvermijdelijk leidt het onderzoek naar zwaargewichten binnen de partij, onder wie Rost van Tonningen, Feldmeijer, en natuurlijk de leider van de nationaalsocialisten Anton Mussert. Intussen voert de NSB druk op Charlie uit om de dader in een andere richting te zoeken.

Gezien de achtergrond van de auteur verwacht ik een spannend verhaal met een mix van fictie en non-fictie op basis van goede/uitgebreide research.

Mening
Musserts schaduw is een vermakelijk verhaal over een eigenzinnige rechercheur in de eerste dagen van de Tweede Wereldoorlog. Het boek geeft een inkijkje in het reilen en zeilen van de NSB in die dagen. De combinatie van fictie en non-fictie en een gedurfde blik op de NSB maken dit boek speciaal. Kuipers’ schrijfstijl is over het algemeen prettig en beeldend, maar er komen ook een flink aantal moeilijke woorden in voor waarvan ik de betekenis in een woordenboek heb moeten opzoeken. De karakters zijn goed beschreven, maar evolueren niet of nauwelijks.
Musserts schaduw wordt nooit bloedspannend (de dreiging die Charlie toch de hele tijd moet voelen, komt helaas slechts af en toe naar de oppervlakte), de oplossing lijkt nergens op gebaseerd (komt zomaar uit het brein van Charlie rollen) en het einde laat nog vragen onbeantwoord. Al met al een boek waarmee ik me prima heb geamuseerd, maar waarvan de ontknoping voor mij nogal uit de lucht komt vallen en niet helemaal af is.

Mijn beoordeling
 Spanning: 6 punten, omdat het verhaal nooit echt bloedspannend wordt, wel vermakelijk.
 Plot (Verhaallijn): 6 punten, omdat het verhaal logisch in elkaar zit, maar het einde niet alle vragen beantwoordt.
 Leesplezier: 7 punten, omdat het een vermakelijk verhaal is, vooral dankzij de cynische houding van Charlie.
 Schrijfstijl: 6 punten, omdat John Kuipers een beeldende schrijfstijl heeft, maar helaas nogal wat moeilijke woorden gebruikt waarvoor ik een woordenboek nodig had. De schrijfstijl is daardoor onvoldoende laagdrempelig.
 Originaliteit: 7 punten, omdat het een vermakelijk verhaal is in een goed beschreven historische setting.
 Psychologie: 5 punten, omdat de karakters niet of nauwelijks evolueren.

Gemiddelde beoordeling: 6,2 punten. Musserts schaduw van John Kuipers krijgt van mij 3***