Rake observaties, psychologische elementen met een laagje spanning en humor

Werner Mans, de hoofdpersoon uit de verkeerde vriend, is een weinig ambitieuze man wiens leven voortkabbelt tussen werk, waar hij zijn dagen uitzit, en de camping dichtbij huis waar hij een stacaravan heeft en in de zomermaanden leeft samen met vrouw en dochter. Het leven van Werner neemt een wending als zijn dochter Roos voor het eerst uitgaat naar een discotheek waar ze een vriendje krijgt. Vanaf dan loopt alles uit de hand. Dit wordt ook gespiegeld in de roman, het komt traag op gang. Er is tijd voor rake observaties en humor. Naar het einde toe komen de gebeurtenissen in een stroomversnelling en leren we Werner van een andere kant kennen.

Met deze verhaallijn zou je het boek kunnen classificeren als thriller. Daarvoor mist het verhaal spanningsopbouw. Ik zou het eerder een psychologische roman noemen. Alles wordt beschreven vanuit het perspectief van Werner. We komen dan ook veel te weten over hoe Werner denkt. Hij is niet bepaald de sympathieke hoofdpersoon en blijkt er vreemde denkbeelden op na te houden. Mede door zijn acties escaleert het rustige leven op de camping met zware gevolgen. Een minpuntje is dat de andere personen vlak blijven en alleen fungeren als figuranten in het verhaal. De psyche van Werner Mans geeft ons voldoende stof tot nadenken en tot het einde toe weten we nog steeds niet wie nu eigenlijk ‘De verkeerde vriend’ is.

De verkeerde vriend is de debuutroman van Gert-Jan van den Bemd. Je kunt wel merken dat hij al heel wat schrijfuren in zijn pen heeft zitten en met zijn korte verhalen een aantal mooie prijzen heeft gewonnen. Zijn schrijfstijl is vlot en vol rake observaties die hij erg beeldend neerzet. Zien we hierin de beeldend kunstenaar terug?

Kortom, een fijn boek, dat gemakkelijk leest met spanning, humor en psychologische elementen. Ik ben benieuwd naar het volgende boek van Gert-Jan.