Lezersrecensie
Dit boek deugt
De meeste mensen deugen is een boek van Rutger Bregman. Het ligt hier op tafel. Het is een dik boek, 521 genummerde pagina’s en dan nog zes ongenummerde, reken maar uit. De titel zegt dat de meeste mensen deugen. Dat wisten we al lang natuurlijk. Het is een zogenaamde open deur. We zitten al een week lang naar de beeldloze arrestatie van één boef te kijken en de meeste kijkers deugen, net als de mensen.
Bregman heeft niet alleen een dik boek geschreven, ik vind het ook een goed boek. Hij ontzenuwt de opvatting dat de meeste mensen slecht zijn. Hij doet dat aan de hand van een aantal historische psychologische experimenten, waaruit zou blijken dat als je mensen aan hun lot overlaat, ze zich gedragen als beesten, met excuses aan de dieren.
En als je het mensen vraagt dan doen ze volgens die onderzoeken helemaal de wreedste dingen. Bregman heeft dat nogal gerelativeerd en de onderzoekmethodes uitgekleed. Hij schrijft zelfs over de Nazi’s dat zij meenden het goede te doen en dat ze dat met name deden uit sterke kameraadschap. Nog even ter herinnering, op kun koppelriemen stond God Zij Met Ons, in het Duits natuurlijk, dat spreekt.
Zelf vind ik Bush en Saddam Hoessein altijd wel een mooi stel die elkaar verweten dat ze het kwaad waren en dat ze zelf God aan hun kant hadden. Niemand zal zeggen te strijden voor het kwaad.
Bregman gaat terug naar de opkomst van het kwaad. Hij neemt ons mee naar de tijd ver voor de schepping, toen de mensen nog als jagers leefden in kleine vredige groepen. Met de opkomst van de eigen grond, de landbouw en de veeteelt is het eigenlijk fout gegaan. Het is de verdrijving uit het paradijs. Kaïn werd landbouwer en Abel schaapherder. De eerste moord.
Hij legt uit waarom goede mensen slechte dingen doen en dat ook slechte mensen goede dingen doen weten we allemaal. Hij noemt een aantal transformaties die nog wel aardig zijn om mee te nemen: 1. Van cynisme naar betrokkenheid 2. Van versplintering naar vertrouwen 3. Van uitsluiting naar inclusiviteit 4. Van gemakzucht naar burgerschap 5. Van corruptie naar transparantie 6. Van egoïsme naar solidariteit 7. Van ongelijkheid naar verheffing.
Nou, daar heb je je handen nog wel even vol aan. Lees maar gewoon het boek, dat is gemakkelijker. Het is een lekker boek. Kijk om je heen. En heb elk ander lief. Fijne dag. Rustig aan. Het is maar werk.
Ate Vegter, 18 december 2019
Bregman heeft niet alleen een dik boek geschreven, ik vind het ook een goed boek. Hij ontzenuwt de opvatting dat de meeste mensen slecht zijn. Hij doet dat aan de hand van een aantal historische psychologische experimenten, waaruit zou blijken dat als je mensen aan hun lot overlaat, ze zich gedragen als beesten, met excuses aan de dieren.
En als je het mensen vraagt dan doen ze volgens die onderzoeken helemaal de wreedste dingen. Bregman heeft dat nogal gerelativeerd en de onderzoekmethodes uitgekleed. Hij schrijft zelfs over de Nazi’s dat zij meenden het goede te doen en dat ze dat met name deden uit sterke kameraadschap. Nog even ter herinnering, op kun koppelriemen stond God Zij Met Ons, in het Duits natuurlijk, dat spreekt.
Zelf vind ik Bush en Saddam Hoessein altijd wel een mooi stel die elkaar verweten dat ze het kwaad waren en dat ze zelf God aan hun kant hadden. Niemand zal zeggen te strijden voor het kwaad.
Bregman gaat terug naar de opkomst van het kwaad. Hij neemt ons mee naar de tijd ver voor de schepping, toen de mensen nog als jagers leefden in kleine vredige groepen. Met de opkomst van de eigen grond, de landbouw en de veeteelt is het eigenlijk fout gegaan. Het is de verdrijving uit het paradijs. Kaïn werd landbouwer en Abel schaapherder. De eerste moord.
Hij legt uit waarom goede mensen slechte dingen doen en dat ook slechte mensen goede dingen doen weten we allemaal. Hij noemt een aantal transformaties die nog wel aardig zijn om mee te nemen: 1. Van cynisme naar betrokkenheid 2. Van versplintering naar vertrouwen 3. Van uitsluiting naar inclusiviteit 4. Van gemakzucht naar burgerschap 5. Van corruptie naar transparantie 6. Van egoïsme naar solidariteit 7. Van ongelijkheid naar verheffing.
Nou, daar heb je je handen nog wel even vol aan. Lees maar gewoon het boek, dat is gemakkelijker. Het is een lekker boek. Kijk om je heen. En heb elk ander lief. Fijne dag. Rustig aan. Het is maar werk.
Ate Vegter, 18 december 2019
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ate Vegter
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
