Een vermakelijke who dunnit

Megan Smit noemt zichzelf een aardig meisje – niet uit eigen overtuiging, maar omdat anderen dat vaak over haar zeggen. Het moet dus wel waar zijn, toch? Toch lijkt het leven Megan niet al te gunstig gezind. Ze verloor op jonge leeftijd haar vader, haar relatie met haar moeder is moeizaam, en als klap op de vuurpijl worstelt ze met een gewelddadige ex die haar blijft lastigvallen. Wanneer ze besluit om die toxische relatie achter zich te laten, verhuist ze naar een nieuw appartement in een complex dat haar een frisse start zou moeten bieden. In het begin lijkt alles goed te gaan; ze maakt nieuwe vrienden en krijgt grip op haar leven. Maar die rust is van korte duur.

Het appartementencomplex blijkt allesbehalve vredig. Er broeit iets onder de oppervlakte tussen de bewoners, en die spanningen bereiken een climax wanneer Megan’s buurman dood wordt aangetroffen in het trappenhuis. Tot haar schrik klopt de recherche al snel bij haar aan – ze zou verdacht zijn. Is Megan dan wel echt zo’n aardig meisje als iedereen altijd zegt?

Het boek begint meteen met de moord, waardoor de toon van spanning direct vanaf de eerste bladzijde is gezet. Daarna wordt het verhaal vier maanden teruggespoeld, naar het moment dat Megan voor het eerst haar intrek neemt in het appartementencomplex. Vanaf dat punt wisselt het boek continu tussen verschillende tijdsperioden: je leest over het lopende politieonderzoek terwijl de gebeurtenissen in de maanden daarvoor steeds dichter naar het moordmoment toewerken.
Deze tijdssprongen worden afgewisseld met verschillende perspectieven van de bewoners van het complex, elk met hun eigen geheimen en mogelijke motieven. Het slachtoffer was namelijk niet bepaald geliefd, en het lijkt erop dat vrijwel iedereen een reden had om hem uit de weg te ruimen. De vraag is niet zozeer of de moordenaar uit het appartementencomplex komt, maar vooral: wie is het?

De keuze om vanuit meerdere perspectieven te vertellen houdt het verhaal levendig en dynamisch. De verschillende karakters geven steeds een stukje van de puzzel prijs, waardoor je als lezer voortdurend bezig bent met speculeren over wie de dader zou kunnen zijn. Deze opzet maakt dat het boek nooit saai wordt, al moet gezegd worden dat het meer nieuwsgierigheid dan spanning oproept. Het is geen verhaal dat je op het puntje van je stoel laat zitten, maar eerder een psychologische puzzel waarin je wilt ontdekken wat er precies gebeurd is en waarom.

Als je houdt van een goede whodunnit, dan is dit boek zeker een aanrader. Het verhaal is vlot geschreven, de verschillende perspectieven houden het boeiend, en hoewel de spanning niet altijd hoog oploopt, blijft de intrige voldoende om je mee te slepen tot de laatste pagina.

"Iedere bewoner heeft een verhaal, maar in de schaduw van de moord ligt de waarheid verborgen tussen de geheimen en de leugens."