Een mooi en ontroerend verhaal….

Elvis (13) was 8 jaar toen haar ouders uit elkaar gingen. Ze hadden veel ruzie, maar helaas is haar leven er niet veel beter op geworden. Haar moeder ziet er niet staan en is als ze teveel gedronken heeft erg boos op Elvis. Gelukkig heeft ze een geheime caravan in het bos, waarin zij zich af en toe even kan terugtrekken. Dan vindt ze bij het grofvuil een schildpad…die ze Simon noemt en ontmoet ze haar nieuwe buurjongen, Sid. Langzaamaan krijgt ze meer zelfvertrouwen en durft ze uiteindelijk uit te spreken, wat ze al veel eerder had moeten doen.

Jee, wat een ontzettend mooi, maar ook ontroerend verhaal was dit. Nadat ik de laatste bladzijde omsloeg, moest ik alles even laten bezinken. Door de vlotte en beeldende schrijfstijl werd ik namelijk helemaal het verhaal ingezogen en wat leefde ik met de eenzame, onzekere, maar ook dappere Elvis mee. Het was prachtig om te zien hoe zij, mede door het contact met buurman Joop, Simon en Sid uitgroeide van een timide en onzeker meisje, tot een jongedame die steeds meer voor zichzelf op durfde te komen. Zonder moeite (zo lijkt het) verweeft de auteur verschillende zware thema’s in het verhaal, waarvan het alcoholgebruik en het daardoor veranderde gedrag van moeder wel het meest aanwezig was…toch voelde het nergens te zwaar. Iets dat mede kwam door de nodige humor en leuke belevenissen. Schildpadmeisje is een meeslepend verhaal over familie, verslaving, vriendschap en jezelf kunnen en mogen zijn. De mooie cover en prachtige schutbladen zijn gemaakt door Jeska Verstegen. Wat mij betreft een aanrader voor iedereen vanaf een jaar of 10.