Lezersrecensie
Atypisch verhaal
Mirakel – Marita de Sterck
‘De levenden denken dat een mens ophoudt als het laatste zuchtje adem zijn lippen heeft beroerd. Maar geloof me, ik kan het weten: ge houdt pas op als er niet meer met u gepraat wordt, als er geen zuchtje herinnering meer over u heen strijkt.’
Ruben schakelt Nuri in om voor zijn opa Emiel te gaan zorgen. Emiel heeft problemen met zijn geheugen en praat met regelmaat met zijn overleden vrouw.
Alle drie hebben zij hele andere geheimen.. Wat zullen die zijn? Daar kom je achter tijdens het bezoek aan een speciaal bedevaartsoord.
‘Als alleen wie zonder zonde is een steen mag werpen, dan wordt er bij leven en bij dood nooit meer met stenen naar de mensen gesmeten.’
Oké, mensen! Een snelcursus Vlaams benodigd hier. Pfoe, dat was best lastig voor mij. Gelukkig kon ik door het verloop van het verhaal er wel achter komen wat sommige woorden betekenden, dat scheelde wel.
Wat was dit een bijzonder verhaal. Het verhaal kon me niet helemaal grijpen, toch hebben bepaalde zaken en uitspraken me zeker geraakt. Poëtisch met een randje sarcasme, heel apart. Ook de afwisselende hoofdstukken uit oog van de karakters gaven dit boek iets heel speciaals. Daar kom je pas achter als je het hebt gelezen!
Het duurde zeker een aantal dagen voordat ik hier mijn vinger op kon leggen qua eindoordeel. Misschien heeft de taalbarrière me parten gespeeld, ik ben daar niet helemaal zeker van.
Het is een geval van een ui die werd afgepeld, alleen op een atypische manier. Wat een bijzondere personages ook, ik moest soms erg lachen om Emiel. Hiermee heeft Marita echt een heel gave opa neergezet met een ‘vette’ kop erop.
Conclusie: niet-standaard, aandoenlijk, poëtisch, charmant, plotwendingen én humoristisch!
Ik denk dat heel veel lezers gecharmeerd zullen zijn van deze schrijfstijl. Zeker aan te raden.
‘Dat oeverloze gezever van de mensen wordt ferm overschat. Een mens, of het nu gaat om een sterveling of een afgestorvene, heeft meer baat bij warme rust en zachte stilte als hij in de buurt wil komen van wat hij niet uit zijn strot krijgt.’
‘De levenden denken dat een mens ophoudt als het laatste zuchtje adem zijn lippen heeft beroerd. Maar geloof me, ik kan het weten: ge houdt pas op als er niet meer met u gepraat wordt, als er geen zuchtje herinnering meer over u heen strijkt.’
Ruben schakelt Nuri in om voor zijn opa Emiel te gaan zorgen. Emiel heeft problemen met zijn geheugen en praat met regelmaat met zijn overleden vrouw.
Alle drie hebben zij hele andere geheimen.. Wat zullen die zijn? Daar kom je achter tijdens het bezoek aan een speciaal bedevaartsoord.
‘Als alleen wie zonder zonde is een steen mag werpen, dan wordt er bij leven en bij dood nooit meer met stenen naar de mensen gesmeten.’
Oké, mensen! Een snelcursus Vlaams benodigd hier. Pfoe, dat was best lastig voor mij. Gelukkig kon ik door het verloop van het verhaal er wel achter komen wat sommige woorden betekenden, dat scheelde wel.
Wat was dit een bijzonder verhaal. Het verhaal kon me niet helemaal grijpen, toch hebben bepaalde zaken en uitspraken me zeker geraakt. Poëtisch met een randje sarcasme, heel apart. Ook de afwisselende hoofdstukken uit oog van de karakters gaven dit boek iets heel speciaals. Daar kom je pas achter als je het hebt gelezen!
Het duurde zeker een aantal dagen voordat ik hier mijn vinger op kon leggen qua eindoordeel. Misschien heeft de taalbarrière me parten gespeeld, ik ben daar niet helemaal zeker van.
Het is een geval van een ui die werd afgepeld, alleen op een atypische manier. Wat een bijzondere personages ook, ik moest soms erg lachen om Emiel. Hiermee heeft Marita echt een heel gave opa neergezet met een ‘vette’ kop erop.
Conclusie: niet-standaard, aandoenlijk, poëtisch, charmant, plotwendingen én humoristisch!
Ik denk dat heel veel lezers gecharmeerd zullen zijn van deze schrijfstijl. Zeker aan te raden.
‘Dat oeverloze gezever van de mensen wordt ferm overschat. Een mens, of het nu gaat om een sterveling of een afgestorvene, heeft meer baat bij warme rust en zachte stilte als hij in de buurt wil komen van wat hij niet uit zijn strot krijgt.’
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lisanne Stam
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
