Ambassadeur van de ouderenzorg geeft ons kijkje in de (ouderenzorg-) keuken

Afgelopen week zag ik het boek van broeder Joep in de boekwinkel liggen. Even de twijfel om het te lezen of niet. Er zijn al best veel boeken van mensen in de zorg die denken dat ze een boek kunnen schrijven.
Maar aan de andere kant vind ik zijn berichten op insta erg leuk dus ach waarom niet. Ik nam het mee en had een zeer plezierige leeservaring. Herkenning, verwondering en met een glimlach gelezen.

Joep van Poorten is verzorgende in de ouderenzorg. De ouderen hebben veelal dementie. Op instagram en Tiktok laat hij zien dat de zorg meer is dan billen wassen. Zijn humor en zorghart hebben een flink aantal volgers opgeleverd. In dit boek geeft hij door kleine stukjes de lezer een inkijk in zijn dagelijks werk. Niet alleen leuke stukjes maar ook de andere kant. Zorgzwaarte, werkdruk, personeelstekort. Het afwegen tussen regels en persoonsgebonden zorg. Zijn doel is te laten zien dat werken in de zorg mooi is om te doen en dat je iets betekent voor een ander. Maar ook dat werkplezier en humor je een heel eind brengt.

Joep deelt mooie momenten die tekstschrijver Tim Gouw opschreef. Tijdens het lezen zie ik Joep en het is alsof hij het rechtstreeks tegen mij verteld. Dat heeft wel meerwaarde voor de leesbeleving. Het is geen literair hoogstandje en dat hoeft ook niet. En ja, het lijkt veel op de andere boeken die ik gelezen heb van zorgmedewerkers die hun anekdotes op papier hebben gezet maar toch vond ik het fijn om te lezen. Ook omdat de stukjes goed in elkaar zitten en fijn zijn opgeschreven. Dus complimenten ook aan de tekstschrijver die met Joep het boek heeft gemaakt zoals het is geworden. De verhalen komen binnen en ik moet lachen om de herkenning.

Ik hoop dat hij zijn doel bereikt als ambassadeur van de ouderenzorg!