Recensie Boven is het stil

Helmer is de helft van een tweeling (Henk is de ander)die opgroeit op een boerderij, als Riet verkering krijgt met Henk (terwijl ze gekker is op Helmer)veranerdt alles in het gezin.
Een ongeluk zorgt ervoor dat alleen Helmer maar overblijft en Riet het veld moet ruimen (krijgt de schuld van het ongeluk), als later ook nog de moeder komt te sterven blijft Helmer alleen over met zijn vader, die bedlegerig wordt en daarbij alle plannen van Helmer doorkruist.
Als Helmer de 50 is gepasseerd meldt Riet zich weer en vraagt of haar zoon Henk bij hem mag komen werken als knecht, alles lijkt voorbestemd en lijkt te gaan uitmonden in een voorspelbaar einde, een einde waarin de relatie van Henk met Riet realiteit gaat worden, maar of dat ook werkelijk zo loopt, laat zich raden.

Ik vond het een schitterende roman, waar verbondenheid en vooral eenzaamheid sterk wordt belicht, ik had nog nooit wat van Gerbrand Bakker gelezen, maar dit smaakt naar meer.