Fascinerend

Review
Wat een fascinerend boek. Laurens werkt als visser en hoort op een dag vioolspel dat hem diep raakt. Vanaf dat moment zet hij alles op alles om zelf te leren spelen. Hij krijgt les van Guido, de man die hij hoorde spelen, en tussen hen groeit een bijzondere vriendschap. Maar Laurens draagt een geheim met zich mee dat zijn gedrag steeds meer beïnvloedt, terwijl Guido op zijn beurt koppig en trots is. Jarenlang hebben ze geen contact, tot Guido hem opzoekt en blijkt dat woorden overbodig zijn — samen spelen kunnen ze nog altijd.

Wat mij vooral trof, is hoe de schrijver muziek bijna tastbaar weet te maken. De toon van het verhaal is kalm en zuiver, net als de vioolklanken waar het om draait. De stijl is eenvoudig maar vol gevoel, zonder dat het sentimenteel wordt. Ik bleef steeds benieuwd naar wat er achter Laurens’ geheim schuilging, maar ook geraakt door de stilte tussen de regels. Een boek dat na het dichtslaan nog even blijft natrillen.