Respect voor het onderzoek, maar een teleurstellende leeservaring

k begon met veel nieuwsgierigheid aan dit boek, vooral vanwege het levensverhaal van Oine, de dochter van Philippe Franz von Siebold. In interviews gaf Annejet van der Zijl aan dat ze aanvankelijk niet zoveel trek had om zich in Siebold te verdiepen, maar juist door ook Oine een stem te geven, zou er een bijzonder tweeluik ontstaan. Het eerste deel over Siebold leest prettig en levendig, alsof je even met hem meereist.

Het gedeelte over Oine en haar moeder Sonogi vond ik juist het interessantst, maar dat deel voelde voor mij wat zakelijk en afstandelijk geschreven. Ik had daar graag wat meer emotie of inkijk in hun leven gevoeld. Het stuk over Japan was boeiend en goed onderzocht, maar dat was niet de reden waarom ik het boek wilde lezen.

Al met al was het voor mij een wat teleurstellende leeservaring, al heb ik veel respect voor het enorme onderzoek en de zorg waarmee Annejet van der Zijl dit verhaal heeft opgebouwd.