Ongekend goed

Het nieuwe boek van Karin Slaughter, ja wat moet je er over zeggen. Het was weer meesterlijk goed. Het boek begint met een moord in een gevangenis die Will en Faith in contact brengt met een veroordeelde pedofiel die Sara’s overleden echtgenoot Jeffery ervan beschuldigt hem te hebben veroordeeld voor een misdaad die hij niet heeft begaan.

Er wordt naar de zaak gekeken en er zijn inderdaad aanwijzingen dat het toch anders in elkaar zit . Er zijn nieuwe slachtoffers, die veel overeenkomsten hebben met de oude slachtoffers. Will, Sara en het team staan voor de taak deze moorden en mysteries op te lossen.

Verzwegen is het 20e boek en het is een voortzetting van de Will Trent-serie. Dit boek is op zichzelf te lezen, maar het heeft nog meer betekenis als je de serie leest. De meeste personages zijn de afgelopen 20 jaar een begrip geworden en voelen als oude vrienden.

Karin Slaughter beschrijft alles zeer gedetailleerd, dat het soms heel heftig over kan komen en je het boek eventjes weglegt. Zo gruwelijk is het soms. Het boek houdt je echt van begin tot het einde in zijn greep, gruwelijk of niet. Je leest door omdat je gewoon wilt weten hoe het nu echt in elkaar zit en natuurlijk hoe het verder gaat met Will en Sara.

Het verhaal volgt twee verhaallijnen, het verleden met Jeffrey Tolliver en het heden afgewisseld door Will en Sara. Dit is in dit geval niet storend. Je weet als lezer precies waar je je bevindt. Het boek leest lekker vlot. De manier waarop de details van het onderzoek, de medische onderzoeken, politieprocedures en denkprocessen worden beschreven is briljant. Zoals eerder vermeld deze beschrijvingen kunnen nogal heftig overkomen. Je moet een sterke maag hebben. Een boek die gewoon moet lezen en zeker geen spijt van zult hebben. Ik zou zeggen op naar de volgende!