Kentukie

Ik lees het nieuwe boek van Samanta Schweblin. Een elegante mozaïekvertelling over social media en onze verslaving aan contacten met ‘de ander’, die via alle mogelijke platforms een enorme vlucht heeft genomen. Gevaren van privacy en oversharing loeren om de hoek. Dezelfde thematiek die Dave Eggers exploreerde met zijn boek ‘De cirkel’. Schweblin vertelt haar verleidelijke verhaal als een parabel.

Het draait in dit boek allemaal om Kentukies, een soort knuffel-variant van de bekende Tamagotchi. Als eigenaar/ontvanger laat je een onbekende beheerder/zender via inlogcodes en een server toe in jouw privé-sfeer. De Kentukie kan (vertaalde) spraak en beelden overbrengen maar heeft zelf zeer beperkte communicatiemogelijkheden. De metafoor is overduidelijk. Het boek onderzoekt globalisering, empathie, verdwijnende grenzen in moreel besef. Schweblin schrijft invoelend, scherp, grappig en sinister. Een wonder van een boek.

Over de vormgeving: het boek ziet er fantastisch uit. Het formaat is een tikkie kleiner dan het reguliere romanformaat. Het omslagontwerp met die Chucky-achtige Panda’s is afkomstig van de Engelse editie van One World Publications, de afbeelding is afkomstig van Shutterstocks. Nanja Toebak deed het boekontwerp; typografie werd verzorgd door Wim ten Brinke; de fijne bladspiegel en het schutblad was ook zijn idee.