Lezersrecensie
Vernietiging
NESS
Ik lees het nieuwste boek van Robert Macfarlane 'Ness', zojuist in een Nederlandse vertaling verschenen. Het boek sluit direct aan bij een (Engelse?) traditie waarin auteurs oeroude natuurgeesten een gestalte geven. Deze sprituele krachten zijn alleen bespeurbaar door de hoogsensitieven onder ons. Paul Kingsnorth (Beest) en Max Porter (Lanny) deden dit eerder ook al zo virtuoos.
Bij Macfarlane heten ze naamloos het, hij, zij, ze & als. En ze binden de strijd aan met een sinister clubje figuren onder aanvoering van De Wapenmeester. Deze helse figuur heeft niets anders in de zin dan het vernietigen van de aarde. Strijdtoneel is Orford Ness, een landtong voor de kust van Oost-Engeland waar de Britten vroeger hun kernproeven uitvoerden.
De vertaling is in handen van Nico Groen. Hij vindt ruige poëtische woorden voor de tekst van Macfarlane. Het boek is bijzonder fraai uitgegeven. De tekeningen die Stanley Donwood maakte bij dit verhaal zijn subliem en vormen een onlosmakelijke eenheid met de tekst. Wat is dit prachtigmooi & uniek.
Twee fragmenten:
"Kijk - daar komt het, met zijn plastic botten; het richt zich op uit pallethout & flessendoppn, bijeengebonden & -gesjord met vislijn. Het is drijfvuil: het heeft inktvissennagels & hoornpapaverhoorns, het ademt regen in & roest uit."
"Het is Drift. Drift nadert Ness. Drift schept werelden. Drift vormt zich terwijl hij langskomt. Drift is een klutenschedel die krioelt van de maden. Drift is een tube Colgate-Palmolive Teeth Whitening Toothpaste zonder dop. Drift is een zeehondenkreng met een citersnaren grijns & een buitenaardse vacht. Drift is kelp & blaaswier. Drift is beuglijnhaken & sleepnet. Drift is jerrycan & poppenkop, & Drift is een aangespoelde potvis - steil en hoog als een slagschip op zijn zij - waarvan de stank maar beter niet jouw kant op kan waaien."
Ik lees het nieuwste boek van Robert Macfarlane 'Ness', zojuist in een Nederlandse vertaling verschenen. Het boek sluit direct aan bij een (Engelse?) traditie waarin auteurs oeroude natuurgeesten een gestalte geven. Deze sprituele krachten zijn alleen bespeurbaar door de hoogsensitieven onder ons. Paul Kingsnorth (Beest) en Max Porter (Lanny) deden dit eerder ook al zo virtuoos.
Bij Macfarlane heten ze naamloos het, hij, zij, ze & als. En ze binden de strijd aan met een sinister clubje figuren onder aanvoering van De Wapenmeester. Deze helse figuur heeft niets anders in de zin dan het vernietigen van de aarde. Strijdtoneel is Orford Ness, een landtong voor de kust van Oost-Engeland waar de Britten vroeger hun kernproeven uitvoerden.
De vertaling is in handen van Nico Groen. Hij vindt ruige poëtische woorden voor de tekst van Macfarlane. Het boek is bijzonder fraai uitgegeven. De tekeningen die Stanley Donwood maakte bij dit verhaal zijn subliem en vormen een onlosmakelijke eenheid met de tekst. Wat is dit prachtigmooi & uniek.
Twee fragmenten:
"Kijk - daar komt het, met zijn plastic botten; het richt zich op uit pallethout & flessendoppn, bijeengebonden & -gesjord met vislijn. Het is drijfvuil: het heeft inktvissennagels & hoornpapaverhoorns, het ademt regen in & roest uit."
"Het is Drift. Drift nadert Ness. Drift schept werelden. Drift vormt zich terwijl hij langskomt. Drift is een klutenschedel die krioelt van de maden. Drift is een tube Colgate-Palmolive Teeth Whitening Toothpaste zonder dop. Drift is een zeehondenkreng met een citersnaren grijns & een buitenaardse vacht. Drift is kelp & blaaswier. Drift is beuglijnhaken & sleepnet. Drift is jerrycan & poppenkop, & Drift is een aangespoelde potvis - steil en hoog als een slagschip op zijn zij - waarvan de stank maar beter niet jouw kant op kan waaien."
1
Reageer op deze recensie