Tegenvallende Noor

Ik lees 'Twee wegen' van de gevierde Noorse auteur Per Petterson. Het boek verscheen onder de titel 'Jeg nekter' in 2012 bij uitgeverij Oktober in Oslo. De roman werd in Noorwegen luid bejubeld als het voorlopige hoogtepunt in het oeuvre van Petterson. De gezamenlijke Noorse boekverkopers riepen 'Jeg nekter' uit tot het beste boek van het jaar. Een land met een rijke literatuur en vol veellezers, want dat zijn de Noren, kan zich niet vergissen, zou je denken. Maar op mij maakt het boek weinig indruk. Ja, er zijn dramatische gebeurtenissen, gebroken gezinnen, kindermishandeling en verloren vriendschappen. Voldoende om het boek huiverend te lezen, dunkt mij. Misschien ligt het aan de vertaling van Marin Mars. Ik vind op een vertaalsite dat 'Jeg nekter' vertaald wordt als 'Ik weiger'. Wel iets anders dan 'Twee wegen'. Moeilijk vast te stellen welke afwijkende keuzes de vertaalster nog meer maakte, maar het boek, ongetwijfeld indrukwekkend in de originele taal, blijft voor mij niet overeind. Daarnaast vind ik dat de boekverzorger zijn werk aan dit boek harteloos heeft gedaan: een omslagfoto die nauwelijks iets met de inhoud te maken lijkt te hebben (het omslag van de Noorse editie vind ik veel mooier), goedkoop ogende bladspiegel en budget voor een gebonden editie was er blijkbaar niet. Jammer, uitgeverij De Geus.