Afscheid van dierbaren

Dit vijfde boek speelt zich af in de jaren 1956-1958.
De Baronie sterft. De afsluiting van een tijdperk, een generatie is uitgestorven. In het vertrouwde Home Place woont alleen Rachel nog, ze loopt met haar ziel onder de arm. Zou ze kiezen voor een leven met haar vriendin Sid?
De oorlog is al tien jaar voorbij, maar in de familie zijn de naweeën nog steeds voelbaar. Het familiebedrijf draait niet zo goed meer en staat er financieel slecht voor, de broers Hugh en Edward zijn het nergens over eens en Rupert is te onzeker en bedeesd om een beslissende stem te hebben. Het zaken doen is veranderd sinds de oorlog voorbij is. Relaties met de bank zijn zakelijker geworden. Aanzien en naam zijn minder belangrijk.
Louise leeft haar eigen leven na haar echtscheiding, haar eigen leven als maîtresse van een rijke getrouwde man. Polly en Clary proberen hun gezin te combineren met een professionele carrière.
Zelfs het voortbestaan van Home Place als familiehuis is onzeker. De familie komt nog een keer samen voor een kerstdiner in hun vertrouwde thuis.
Dit vijfde deel is anders dan de geweldige eerste vier boeken. Veel korte hoofdstukken, veel personages, weinig uitgewerkt, geen mooie sfeerbeschrijvingen en een veel hoger tempo. Alleen rondom het kerstdiner zie je de prachtige sfeervolle beschrijvingen. En toch is ook dat een herhaling van zetten. Ik vraag me af waar dat significante verschil aan te wijten is? Het tijdsverloop tussen het schrijven of heeft er een andere auteur meegeschreven?
Ik geef dit laatste toch wat teleurstellende boek 3 sterren