Het wist me niet te pakken.

Duidelijk het verhaal van een beginnend schrijver, die nog op zoek is naar haar eigen stijl. De simplistische schrijfstijl zorgde ervoor dat dit meer aanvoelde als een jeugdboek, dan een verhaal voor volwassenen. Het is dat hoofdpersonage Sharita op zichzelf woont en haar vader een 'oude man' is (nog steeds een breed begrip, want ja wat is nou oud?), anders had ik net zo goed geloofd dat het hier om een puber ging. Er kwamen veel onnodige details voorbij, die afleiden van het werkelijke verhaal. Waar het verhaal eerst een lange aanloop heeft, komt het einde ineens wel heel snel uit de lucht vallen en dat einde voelde ook nog eens ongeloofwaardig.

Helaas pakte dit verhaal voor mij dus niet goed uit, maar ik hoop dat de auteur zich blijft ontwikkelen.