Een cruise met trollen en flauwe grappen

Midzomerzee gaat over Kjell. Een man die door de jaren heen steeds onzekerder is geworden. Al helemaal als het gaat om de liefde, een wederhelft hebben in zijn leven vormt toch een gemis. Dat wordt alleen maar duidelijker als hij tijdens een cruise langs de Noorse kust iemand ontmoet die hem aan een vervlogen liefde doet denken. Gelukkig heeft hij zijn dromen nog, al wordt hij daarin geteisterd door trollen. De trollen hebben een boodschap voor hem, maar het lukt hun niet om tot Kjell door te dringen. Er is maar 1 oplossing: de trollen moeten infiltreren in het mensenleven.

Je hebt in dit verhaal in principe drie lijnen: Kjells verleden, Kjells heden en het parallelle universum van de trollen. Door je te verdiepen in Kjells verleden, kom je erachter dat hij het niet makkelijk heeft gehad, maar dat hij zich altijd staande heeft weten te houden, door zich te schikken in zijn lot. Tijdens de cruise denkt hij regelmatig terug aan zijn verleden. Het parallelle universum van de trollen lijkt aardig op het verleden van Kjell. Kjell is namelijk de menselijke tegenhanger van trol Eskil. Hierdoor voelt het bijna alsof je twee keer hetzelfde aan het lezen bent, wat best wel jammer is voor zo'n kort boek.

De beschrijvingen over Noorwegen waren prachtig om te lezen. Om heel eerlijk te zijn had dat nog mijn meeste interesse. De rest van het verhaal wist me niet te raken noch te boeien. De schrijfstijl was pretentieus en de grapjes waren totaal niet grappig. Vrouwelijke trollen trøtjes (trutjes) en mannelijke trollen søkkels (sukkels) noemen, een ø erin gooien om het zogenaamd Noors te doen aanvoelen... really?? Gewoon nee, niet doen.