Veel info, wat minder spanning

Trauma van Charles den Tex is het 2e deel van een serie. Er wordt regelmatig naar gebeurtenissen uit deel 1 verwezen, dus het is op zich wel handig als je die ook gelezen hebt om het hele plaatje te hebben. Ik heb deel 1 niet gelezen en had soms wel het gevoel dat ik info miste.

Het boek is goed geschreven, Den Tex geeft goede beschrijvingen van de personages. In het hele boek is een lichte onderhuidse spanning voelbaar, onder andere doordat de aflopende timer steeds weer terug komt.

Over het algemeen gebruikt Den Tex korte, staccato zinnen, die hij vaak erg feitelijk opschrijft. Daardoor voelt het als een 'snelle' thriller, wat wat mij betreft wel bij het genre spionagethriller past. Af en toe staan er ook zinnen in in mooie taal, bijvoorbeeld "Zweet parelt op zijn ziel". Daar had ik graag meer van gehad.

Het perspectief wisselt regelmatig, dat vond ik soms wat verwarrend. Trauma bestaat uit korte hoofdstukken met regelmatig een cliffhanger. Dat nodigt uit tot steeds verder lezen.

Charles den Tex heeft veel research gedaan en daardoor vind ik het verhaal geloofwaardig overkomen. De flashbacks helpen daar ook bij. Wel vind ik dat er erg veel informatie wordt gegeven, waardoor het soms een overkill aan info wordt en ook de spanning wat wegneemt. Maar aan de andere kant draagt de feitelijke info wel bij aan de geloofwaardigheid.

Al met al vind ik het een goed geschreven boek, maar het was voor mij geen winnaar. Komt wellicht ook omdat dit niet mijn soort thriller is. (Gelezen als lezersjurylid Hebban Thrillerprijs 2024)