Stof voor een goed gesprek

De gemene deler tussen iedereen die schrijft, beginner of meer ervaren, is gelezen worden. Naast het plezier van het verzinnen van verhalen, hoopt ieder auteur dat zijn verhalen iets losmaken bij de lezer. Dat er ook risico’s aan schrijven kleven heeft Pim Lammers onlangs aan den lijve ondervonden.

Dit jaar zou hij het gedicht ter gelegenheid van de Kinderboekenweek schrijven. Hij voelde zich genoodzaakt daarvan af te zien toen een korte tekst van hem, geschreven in 2015, plots op social media rondging. Degene die het gehele verhaal kende, of de moeite nam het alsnog te lezen, zag onmiddellijk dat er duidelijk een contextueel probleem speelde. Schijnbaar hebben zogenaamd bekende Nederlanders de behoefte als influencer op te treden en hebben ze zo veel invloed dat serieuze bedreigingen het gevolg zijn.

Vorig jaar verscheen een gedichtenbundel van de hand van Lammers met de titel Ik denk dat ik ontvoerd ben, uitgegeven door Querido. De bijpassende tekeningen zijn van de hand van Sarah van Dongen.

Ik denk dat ik ontvoerd ben is een van de 55 gedichten, die allemaal vanuit het perspectief zijn geschreven van een opgroeiend kind. Daarmee kom je gelijk bij de kracht van deze bundel. De auteur blijkt een meester in het zich kunnen verplaatsen in de positie van een kind. En ja, hij schuwt daarbij geen enkel onderwerp. Tegelijk is de toon op geen enkel moment aanmatigend of verheerlijkend. Nergens wordt taal gebezigd wat als schadelijk voor kinderen kan worden beschouwd.

Is her raar als een kind zich afvraagt wat het betekent als zijn opa er op zeker moment niet meer is? Of dat hij vaststelt dat er wel degelijk grote verschillen zijn tussen hem en zijn vader, hoewel iedereen zegt dat ze op elkaar lijken? De antwoorden op deze vragen laat ik in het midden. Wel denk ik dat het goed is open en eerlijk te kunnen praten met een kind dat met zulk soort gedachten leeft.

De vrees dat dit boek schadelijk voor een kind zou kunnen zijn is wat mij betreft, mede gelet op het bovenstaande, volledig ongegrond. Het zal een kind, bij het juist gebruik ervan, niet in verwarring brengen. Worstelingen ontstaan niet door het lezen van of het confronteren met deze gedichten, ze zijn er al. En voor wie worstelt kan Ik denk dat ik ontvoerd ben hulp bieden en de aanleiding zijn voor een goed gesprek. Voor anderen zal dit boek een eye-opener zijn bij het besef dat zaken nou eenmaal bestaan.

Pim Lammers heeft met deze bundel zijn kracht onomstotelijk aangetoond en ik hoop dat, hoewel ik begrijp dat hij het zelf niet overweegt, er een mogelijkheid wordt gevonden hem het gedicht ter gelegenheid van Kinderboekenweek 2024 te laten schrijven.