Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Debuut met een hoofdletter D

Gert 02 april 2020
"De oogjes gaan open, weer dicht en nog eens open
De winpertjes knipperen tegen het vroege ochtendlicht
Het kindje kijkt zonder te herkennen
Onbevangen. Verwachtingvol.’

Er zijn van die debuutromans, die je als lezer (en recensent) niet zou willen missen. Lammy Vriesinga heeft met Vergiskind zo’n boek geschreven. Na een aantal publicaties in verhalenbundels als Het Gebaar, Rivierstenen en Vijfentwintig obsessies vond Lammy de tijd om een echte grotemensenroman te schrijven. Want dat is het zeker geworden.

De kern van het verhaal vormt de mysterieuze vondst van een pasgeboren baby in een park. Een plek waar veel mensen van diverse pluimage vertoeven. Met een aantal van deze mensen maken we kennis en gaandeweg het verhaal leren we hun karakters steeds beter kennen. We zien hun gebreken, hun verlangens en beleven hun avonturen mee. Dit alles mondt uit in een goed georkestreerde plot, waar alle verhaalllijnen prachtig samenkomen en alles een verrassende plaats krijgt, inclusief de rol van de vondst van het kind.

Lammy Vriesinga was jarenlang werkzaam als trainer in de GGZ. Dat is dan ook vanaf de eerste pagina van Vergiskind duidelijk te merken. Personages worden gedoseerd in het verhaal opgevoerd, waarna hun karakteriseringen langzaam maar zeker heel vakkundig worden uitgewerkt. En het mooie is dat ze allemaal, hoewel volstrekt verschillend, toch samenkomen als een in elkaar gelegde puzzel.

Enige inspanningsbereidheid van de lezer is bij het lezen en voor een ultiem begrip van Vergiskind wel een voorwaarde. De verhaallijnen stromen, zoals reeds eerder gezegd, fantastisch in elkaar over, maar het vereist soms wel wat concentratie om alle bedoelingen van de auteur te doorzien. Maar de beloning is groot: als je alles uiteindelijk ziet samenvloeien, blijf je achter met een enorm voldaan gevoel. De kans is zeker aanwezig dat je zonder nadenken opnieuw begint om nog meer grote of kleine ontdekkingen te doen.

Lammy Vriesinga heeft zelf als motto: spreken is zilver, schrijven is goud. Laten we hopen dat ze nog veel gouden uitspattingen gaat krijgen, want na Vergiskind is dat het enige wat je nog wilt: meer Lammy Vriesinga!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Gert