De zilvervos

Veder woont al heel zijn leven in Arél, een stad die volledig is omringd door een muur. Volgens de graaf is de muur er als bescherming tegen de gevaarlijk Sluipers. Alleen zorgt dit er ook voor dat de bewoners nooit weg kunnen uit de stad en steeds meer mensen zijn hier ontevreden over. Een revolutie start op tegen de graaf en Veder maakt hier een belangrijk deel van uit.

De zilvervos is een mooi ridderverhaal dat traag op gang komt. Eerst wordt er een beeld van de wereld weergegeven en leren we de personages kennen. Later komt de verhaallijn echt op gang en hierbij stijgt ook de spanning. Alles wordt duidelijk uitgelegd en er zit zelfs een lijst achterin het boek met de personages. Zelf had ik deze niet nodig, omdat de beschrijvingen zo duidelijk waren, maar ik vind zo’n lijst altijd een meerwaarde.

In het begin van het verhaal lezen we vanuit Veder, maar na een tijd wordt er een nieuw perspectief geïntroduceerd. Dit lijkt op het eerste zicht een ander verhaal, maar uiteindelijk komen beide verhalen mooi samen.

Er komen een paar wendingen voor in het boek, maar deze waren voor mij niet onverwacht. Dit was ook niet zo erg, want zelfs zonder verrassingen was het nog een aangenaam verhaal om te lezen.

Wat iets minder was voor mij, was dat de hoofdpersonages niet altijd realistisch overkwamen. Ze zijn soms wel heel goedgelovig en dat stoorde mij een beetje. Al denk ik niet dat dit een probleem is voor het jongere doelpubliek.

De zilvervos is een leuk begin van de trilogie. Het maakt nieuwsgierig naar de volgende delen.