Wederom niet origineel

Nu Jules weet wie ze echt is, is ze gevlucht en hoopt zo tijd te winnen waarin ze meer kan ontdekken over haar verleden. Ze moet een manier vinden om een einde te maken aan de Tovenares. Dit gaat alleen niet zo gemakkelijk want Jules wordt beschuldigd van moord op de koningin en Roan. Gelukkig krijgt ze wel hulp van Liam. Kan Jules een einde maken aan het verhaal van de Tovenares en de Alchemist?

Net zoals bij het vorig deel, blijft Jules ook hier een typisch personage. Liam heeft een perfecte vluchtplaats voor haar uitgedacht, maar in plaats van zich aan een goed plan te houden, doet Jules toch wat ze zelf wilt. Haar koppigheid en haar ondoordachte acties blijven in het verhaal voorkomen, wat soms echt storend wordt.

Een groter deel in dit boek is besteed aan Jules en Caro’s verleden. Er wordt hier verwezen naar hoe machtig ze beide waren, want bijvoorbeeld in het eerste boek werd al verwezen naar het feit dat de Alchemist de bloedijzers heeft gemaakt. In dit deel is er dan ook de verwachting dat magie een grotere rol speelt. Het was dan ook teleurstellend dat dit niet zo was. Jules komt erachter dat haar magie met de tijd te maken heeft. Maar er wordt te weinig aandacht aan besteed. Toen ze besefte dat ze de Alchemist was, kon ze haar magie meteen gebruiken, geen oefening nodig. Maar wat ze precies kan is dan niet duidelijk, ze gebruikt haar magie een aantal keer tijdens het verhaal en ze kan opeens iets wat ze daarvoor nooit had gedaan.
Ook wordt er verteld dat Caro magie bezig, maar dit is helemaal niet duidelijk. Het is niet dat ze geen magie gebruikt, maar wat voor magie het is blijft een raadsel.

Aangezien het deel van bloedijzers het verhaal zo origineel maakt, zou het leuk zijn geweest als hier meer informatie over kwam, zoals hoe dit ooit precies is ontstaan. Dit wordt ook niet uitgelegd, wat een gemiste kans is aangezien juist heel het boek hier over gaat.

In het eerste deel waren de personages echt niet uitgebreid uitgewerkt. Dit is geen verschil in dit deel. Er komen een aantal nieuwe personages bij waar je zo goed als geen informatie van hebt, maar die wel een belangrijke rol spelen in Jules haar verhaal.
ook zijn er personages die in het eerste boek een belangrijke rol hebben gespeeld, maar die nu opeens niet meer belangrijk zijn en zo goed als niet voorkomen.

Het einde kan ik natuurlijk niet veel over zeggen, behalve dat het teleurstellend was. Het moment waar twee boeken naar opbouwen en krijgt je iets teleurstellends.

Evermore is wederom geen heel origineel verhaal. Het enige dat het boek origineel maakt blijven de bloedijzers. De personages zijn slecht uitgewerkt, net zoals de magie in het verhaal.