Een boek dat je niet los laat.

Christine Otten (Deventer, 1961) is auteur en was als journalist werkzaam bij De Groene Amsterdammer en Vrij Nederland. Zij debuteerde in 1995 met de roman ‘Blauw metaal’. Voor haar in 2004 verschenen roman ‘De laatste dichters’ werd zij genomineerd voor de Libris Literatuurprijs.
In haar nieuwste roman, ‘Een van ons’ gaat schrijfster Katrien Achenbach een schrijfworkshop geven in de gevangenis. Zelf heeft ze op dat moment last van een writersblock en hoopt zo ook wat inspiratie op te doen voor haar eigen schrijven. Naast Katrien maken we kennis met Luc. Luc is een levenslang gestrafte en zit op dat moment al 23 jaar in de gevangenis. Vanaf het begin zijn beiden in elkaar geïnteresseerd. Luc wil echter ondanks hard aandringen van Katrien niet deelnemen aan de schrijfworkshop. Hij schrijft echter wel, maar dan in een dagboek, op die manier zie je als lezer door de ogen van Luc hoe hij het leven in de gevangenis ervaart en hoe hij naar Katrien kijkt. Naarmate Katrien vaker in de gevangenis komt groeien ze iets meer naar elkaar toe. Echter op het moment dat Katrien de schrijfkunst van een andere gevangene, en protegé van Luc, afwijst veranderd alles en realiseert Katrien zich dat ze nooit “een van ons(hen) “zal worden.

Christine Otten heeft een prettige manier van schrijven, geen moeilijke woorden en de zinnen hebben een prettig ritme. Het nodigt uit om vlot te lezen echter loop je dan het risico dat je veel mist. Naast de soms poëtisch mooie zinnen, wordt er ook veel niet gezegd en kun je dat pas ontdekken als je ook tussen de zinnen leest.
Thema’s als vrijheid, tijd en herinneringen worden zo uitgewerkt dat je het tot nadenken aanzet. Wat is tijd als je een levenslange straf uit zit, en maak je nog herinneringen.
Nergens in het boek kom je tegen wat de gevangenen gedaan hebben, de delicten zijn niet bekend. Dit zorgt ervoor dat je geen daders ziet maar alleen mensen.
Daarnaast speelt ze met perspectiefwisselingen. Dan weer kijk je mee vanuit Luc om vervolgens de gedachten van Katrien te volgen. Je bent als lezer net als de hoofdpersonages iemand die observeert en wordt op die manier deelgenoot van wat er speelt in de gevangenis.

Het is duidelijk dat de auteur veel weet over het reilen en zeilen in de gevangenis en een goed beeld schets van wat het betekend om van levenslang gestraft te zijn. Dit werpt vragen op waar je nadat je het boek gelezen hebt nog een tijdje over door blijft denken. Wanneer een schrijver dat kan , weet je dat je een goed boek in handen hebt.