Sociaal zwak blijft sociaal zwak

De schrijfster heeft gekozen om de geschiedenis van een aantal generaties in omgekeerde volgorde weer te geven. Begonnen wordt met een proloog waarin alle personen die een rol in deze geschiedenis hebben gespeeld aan de orde komen. In dit gedeelte is het soms moeilijk om de onderlinge verhouding tussen de personen te volgen. In de verdere hoofdstukken wordt deze verhouding geleidelijk aan duidelijk.
Een kort romantisch samenzijn tijdens de Tour de France in Bretagne van de Franse serveerster Lena met Zaro, een van de leden van de Italiaanse wielerploeg, leidt tot de geboorte van Isabella. Zaro wil echter niets van Isabella weten en laat Lena en haar dochter in armoedige omstandigheden achter. Na tien jaar gaat Lena op zoek naar Zaro, die inmiddels is getrouwd en een zoontje heeft. Lena besluit in dezelfde plaats als Zaro te blijven wonen. Wanneer zij een nieuwe relatie aangaat laat zij Isabella achter bij een vriend van Zaro. Isabella moet vervolgens zonder ouders opgroeien, hetgeen zonder begeleiding niet zo makkelijk is. Hetzelfde doet zich bij de twee dochters van Isabella wanneer hun moeder later besluit het gezin te verlaten om op zichzelf te kunnen zijn.
Bij de generaties waarover de roman gaat is sprake van “mankerend moederschap”. Geen van de betrokken moeders zijn om welke reden dan ook in staat geweest om in voldoende mate hun dochters aan te geven hoe zij als moeder zouden moeten functioneren. Daarnaast spelen de sociale omstandigheden in de tijd waarin een en ander zich afspeelt, een rol.
De titel “Wij zijn niet als hagedissen” is hier zeker van toepassing. Wanneer een hagedis in gevaar verkeert verliest deze (een deel van) zijn staart, dit om het dier dat hem belaagt, in verwarring te brengen. Later groeit de staart weer aan en leeft de hagedis zonder problemen weer verder. Bij mensen is een verlies blijvend en kan van gewoon verder leven geen sprake zijn.
Een boeiend geschreven verhaal waarin duidelijk naar voren komt hoe een gemis aan ouderlijke aanwezigheid kan leiden tot problemen voor de kinderen welke problemen veelal ook doorgaan in de daaropvolgende generaties.