Drijfveren onder vergrootglas

Waarom moet zijn jeugdliefde Eva, journaliste, de publiciteitsschuwe kunstschilder Ben opeens interviewen? Waarom voelt Eva bij Ben haar begeerte opvlammen? Waarom blijft het innerlijk van Wouter, de stoere Zeeuwse kinderarts en echtgenoot van Eva voor haar onzichtbaar? Waarom vernielt Ben een groot deel van zijn werk? Hoe verloopt dat driftige scheppingsproces van Ben, wat bezielt hem? Hoe krijgt Eva een zinnig verhaal op papier, hoe komt zij tot de essentie van zijn kunst als hij naar zijn mening voortdurende in de schaduw werkt van grootmeesters uit het verleden en zijn kritiek uit over conceptuele kunst. Wouter raakt in de war van Eva's opgelaaide obsessie voor Ben, terwijl hij ook nog worstelt met de heersende moraal over euthanasie bij ernstig gehandicapte (vroeggeboren) baby's, waarvoor hij zelfs zijn beroep, zijn baan op spel zet. Hoe verhoudt de eigenheid van Eva en Wouter zich tot hun relatie? Hoe functioneren zintuigen, lijf en geest in het erotische samenspel? Wie denkt dat een boksbal geen hoofdrol kan spelen bij bevrediging moet zeker dit boek lezen. Hoe ga je om met de dood? En wat heeft de rivier de Maas met dit alles te maken.
Het is zonder meer verbijsterend hoe de schrijver je meesleept om in die gelaagdheid het antwoord te vinden op die vragen. Vormgeving: korte hoofdstukken uit het perspectief van de hoofdpersonen, in sobere, vloeiende stijl ondersteunen het verhaal in hoge mate. De filosofische, ethische invalshoeken tonen de eruditie van de auteur en zijn een passend onderdeel van het verhaal.