Lezersrecensie
Dit boek is knus, troostrijk en zit vol magie.
In dit tweede deel van deze magische serie wordt Arthur Parnassus geconfronteerd met nieuwe uitdagingen, niet alleen moet hij zich verdedigen tegen het Ministerie van Toezicht Magische Jeugd, hij voelt zich ook verantwoordelijk voor de bescherming van zijn geliefde Linus Baker en de bijzondere kinderen die aan hun zorg zijn toevertrouwd.
De situatie escaleert wanneer een pas aangestelde manager, met haar eigen verborgen motieven, een bevooroordeelde inspecteur naar het eiland stuurt om te beoordelen of het weeshuis nog wel geschikt is voor de kinderen. Kortom, Klune laat in dit boek zien wat er gebeurt als mensen met macht angst inzetten om een gemeenschap die niet in hun plaatje past te onderdrukken en te censureren. Maar Klune zou Klune niet zijn als hij dit ietwat zware thema niet weet te verlichten met zijn kenmerkende warmte en humor!
De interacties tussen de kinderen waren soms hilarisch: van de ondeugende antichrist Lucy, de eigenzinnige maar charmante tuinkabouter Talia, een imposante bosnimf Phee, tot de knuffelbare-knoopjes-hamsterende draak Theodore, de bedachtzame tiener Sal en Chauncey, ooh Chauncey, schattig blubberding dat je bent. Dit keer maakt ook een toneelliefhebbende jonge yeti, David, zijn entree in het gezin. Samen vormen ze een hechte familie die hun “aanstaande vaders” steunen in goede en slechte tijden.
Klunes boeken voelen als een warme omhelzing, ze zijn knus, troostrijk en zitten vol magie, fantasie en aandoenlijke personages. De humor spat van de pagina’s en de liefde voor Linus, Arthur en hun chaotische gezin werkt aanstekelijk.
Het verhaal is direct, hij windt er geen doekjes om, om een krachtige boodschap over diversiteit en acceptatie over te brengen. Hoewel het soms wat jeugdig aandoet maar dit is duidelijk een bewuste stijlkeuze en er veel “therapietaal” voorbij komt, doet dat niets af aan het leesplezier en de charme van de personages, al praten echte kinderen natuurlijk niet zo.
Op het einde is er een belofte dat er een derde boek komt, waar ik toch wel naar uitkijk.
Wat opviel, is dat Klune in het nawoord een steek onder de gordel uitdeelt aan J.K. Rowling, wat enigszins wat onprofessioneel aanvoelt tegenover een collega-auteur.
De situatie escaleert wanneer een pas aangestelde manager, met haar eigen verborgen motieven, een bevooroordeelde inspecteur naar het eiland stuurt om te beoordelen of het weeshuis nog wel geschikt is voor de kinderen. Kortom, Klune laat in dit boek zien wat er gebeurt als mensen met macht angst inzetten om een gemeenschap die niet in hun plaatje past te onderdrukken en te censureren. Maar Klune zou Klune niet zijn als hij dit ietwat zware thema niet weet te verlichten met zijn kenmerkende warmte en humor!
De interacties tussen de kinderen waren soms hilarisch: van de ondeugende antichrist Lucy, de eigenzinnige maar charmante tuinkabouter Talia, een imposante bosnimf Phee, tot de knuffelbare-knoopjes-hamsterende draak Theodore, de bedachtzame tiener Sal en Chauncey, ooh Chauncey, schattig blubberding dat je bent. Dit keer maakt ook een toneelliefhebbende jonge yeti, David, zijn entree in het gezin. Samen vormen ze een hechte familie die hun “aanstaande vaders” steunen in goede en slechte tijden.
Klunes boeken voelen als een warme omhelzing, ze zijn knus, troostrijk en zitten vol magie, fantasie en aandoenlijke personages. De humor spat van de pagina’s en de liefde voor Linus, Arthur en hun chaotische gezin werkt aanstekelijk.
Het verhaal is direct, hij windt er geen doekjes om, om een krachtige boodschap over diversiteit en acceptatie over te brengen. Hoewel het soms wat jeugdig aandoet maar dit is duidelijk een bewuste stijlkeuze en er veel “therapietaal” voorbij komt, doet dat niets af aan het leesplezier en de charme van de personages, al praten echte kinderen natuurlijk niet zo.
Op het einde is er een belofte dat er een derde boek komt, waar ik toch wel naar uitkijk.
Wat opviel, is dat Klune in het nawoord een steek onder de gordel uitdeelt aan J.K. Rowling, wat enigszins wat onprofessioneel aanvoelt tegenover een collega-auteur.
1
Reageer op deze recensie
