Hij is allesbehalve een sprookjesprins…

Callum Griffin, de toekomstige leider van de Ierse maffia, staat bekend om zijn nietsontzeggenden karakter, zijn arrogantie en het feit dat hij me het liefst uit de weg zou ruimen.

Onze wegen kruisten op nogal explosieve wijze, nadat ik per ongeluk een (piepklein) vuurtje in zijn huis veroorzaakte.

Om een totale oorlog tussen onze families te voorkomen, wordt er een gedwongen huwelijk geregeld. Maar diep vanbinnen weet ik: als ik de kans krijg, zou ik hem het liefst vermoorden terwijl hij slaapt.

Dit zou allemaal een stuk eenvoudiger zijn als Callum niet zo verdomd knap was.

Toch heb ik mijn hart stevig achter slot en grendel gestopt. Want zelfs als ik met hem moet trouwen, zal ik nooit kunnen vallen voor een keiharde prins als hij.

Dit verhaal is het eerste deel van een nieuwe serie en kan prima los gelezen worden. Verwacht een duistere maffia-romance, doorspekt met zinderende scènes, alleen voor volwassen lezers. (Peper) Let wel op: het boek bevat expliciet geweld en kent soms donkere momenten.

In het begin vond ik Aida ronduit irritant, verwend, eigenwijs en overtuigd dat ze overal mee wegkomt. Maar gaandeweg bewonderde ik haar steeds meer. Ze verandert in het verhaal tot een krachtige vrouw die haar dierbaren beschermt en haar loyaliteit nooit verraadt. Pittig, maar met een verrassend zachte kant die verlangt naar liefde.

Callum leeft in de schaduw van zijn vader, maar wil duidelijk zijn eigen weg kiezen.
Hij is direct, emotieloos maar Aida weet iets in hem los te maken waarvan hij niet wist dat het bestond. Achter zijn kille façade schuilt meer dan mensen denken.

Aanvankelijk lijken ze vooral elkaars grootste ergernis, maar naarmate de spanning stijgt, ontdekken ze dat samenwerken hun leven een stuk makkelijker maakt.

Enemies to lovers blijft een onweerstaanbaar genre, en dit verhaal is daar een prachtig voorbeeld van. Vanaf het eerste hoofdstuk zat ik in het verhaal. Sophie Lark weet personages tot leven te brengen die je niet snel vergeet.
En hun broers en zussen?
Die verdienen absoluut hun eigen verhaal!