Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Wiens lijk?

Hilde 17 oktober 2020
Dat van Eleanor? Van William? Of van de kat misschien?
Met ‘Over haar lijk’ is De Britse schrijfster Sarah Pinborough (1972) niet aan haar proefstuk toe. Eerder al verschenen van haar hand essays, young adultboeken, fantasy en horror. Ze schreef en bewerkte scenario’s voor de Engelse BBC, onder meer voor de populaire serie New Tricks. En sinds een paar jaar schrijft ze ook thrillers.

‘Over haar lijk’ is de nieuwste en speelt zich af in het stadje Savannah, een overwegend blanke gemeenschap in het diepe Amerikaanse zuiden. Minder dan een jaar na het overlijden van zijn vrouw Eleanor stelt rijke zakenman William zijn gloednieuwe, zwàrte echtgenote Keisha voor aan zijn zakenpartner Jason en diens tweede vrouw Marcie. Keisha is ruim 40 jaar jonger dan haar man en bloedmooi. Marcie ziet de problemen al opduiken terwijl dartele Keisha kennismaakt met de andere klatergouden stellen van de club. Dat alles onder het wakende oog van Eleanor, wiens portret in gouden lijst levensgroot bovenaan de trap hangt.
- ‘De vorige echtgenote wier invloed als een vlies over het schitterende huis lag.’-

Het wordt een bekend verhaal van het rijke clubje dat samen optrekt op de club, langs het zwembad of op luisterrijke feesten. Achter die gouden gordijnen gaan geheime levens hun stiekeme gang. Trailerparkkind Marcie heeft Jason van zijn eerste vrouw afgepakt. Ze houdt van hem maar nog meer van zijn status en zijn geld. De Londense Keisha vlucht in een overhaast huwelijk met William Radford IV uit angst voor haar oom en tante die duistere magie bedrijven.

Kortom: ingrediënten genoeg voor een spannend drama. Helaas heeft het verhaal meer weg van een bouqetroman. De intriges zijn voorspelbaar, de plot flinterdun. Er komen orgieën aan te pas, onheilspellende voortekenen en zelfs voodoo en zwarte magie. En dat levert niet eens een lijk op, enkel een zware vergiftiging. In het laatste deel worden alle rafelige touwtjes slordig en niet geheel deskundig in een slordige vlecht geknoopt.

In haar dankwoord verontschuldigt de auteur zich voor het feit dat ze amper kennis kon maken met het échte Savannah en het echte leven in het zuiden. Terecht. Slordig taalgebruik en een aantal storende tik- en taalfouten ergeren de lieve lezer daarom des te meer. Pinborough heeft al beter gedaan, veel beter. Haar schrijfstijl is soepel en fijn om te lezen. Hopelijk bewijst ze in haar volgende boek dat ze ook sterke plots kan schrijven.


1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Hilde