Eenrichtingsverkeer

De Britse juriste en auteur Gillian McAllister is in het Angelsaksisch taalgebied al een hele tijd een bestseller. Toch is Verkeerde plaats, verkeerde moment’ pas het tweede van haar 7 boeken dat naar het Nederlands wordt vertaald. Het is mogelijk dat haar literaire thrillers in ons land minder hoge toppen scheren. Het verhaal van een gelukkig (?) getrouwde vrouw en juriste die terugreist in de tijd om te voorkomen dat haar zoon een brute moord pleegt, is dan ook geen van spanning zinderende hoogvlieger.

Echtscheidingsadvocaat Jen is al jarenlang gelukkig met man Kelly en tienerzoon Toby. Op een zaterdagavond avond kijkt ze door het raam uit naar zijn thuiskomst en ziet tot haar verbijstering dat die goede jongen van haar een onbekende brutaalweg neersteekt met een mes. Hij wordt, tot woede van vooral zijn vader, gearresteerd en opgesloten. In een wanhopige poging om te begrijpen wat er is gebeurd, draait Jen haar leven terug. Kan ze de loop van hun levens verleggen?

Tijdreizen is geen superorigineel idee en wordt geregeld gebruikt in scifi of dystopische literatuur. Door het ‘paranormale’ aspect ervan, lijkt tijdreizen niet echt een optie voor een thriller. Door het opvoeren van een wetenschappelijk onderzoeker probeert de auteur dit aspect van haar plot geloofwaardig te maken, maar daar slaagt ze niet geheel en al in.

Toch is dit een aardig staaltje psychologie. McAllister laat haar hoofdpersonages cruciale dagen uit hun verleden overdoen. Daarbij weet enkel Jen wat er tijdens de eerste keer op die dag van toen is gebeurd. En beseft enkel zij hoe ze de daden van haar man en zoon beter kan begrijpen en bijsturen. Door de vloeiende schrijfstijl en de pittige details blijft het verhaal levendig, zij het niet al te spannend. Een beetje attente lezer kan wel vermoeden waar al die nieuwe herbe-leven-issen toe leiden. Maat dannet schuilt er in de epiloog nog een verrassinkje. Geslaagd dit boek, maar met een voldoende.