Molly en de appelen

Neurodiverse Molly gedijt goed onder het regime van mr. Snow in het Regency Grand Hotel. Haar werk is duidelijk: schoonmaken. Gedragsregels zijn duidelijk: daar zijn werknemerscursussen voor. Er is geen probleem zo groot, of een van de regels lost het wel op. Molly herhaalt zinnen en regels letterlijk en bezigt een archaïsch aandoende spreektaal. Door terug te gaan in haar herinneringen en verontrustende gebeurtenissen opnieuw te bekijken slaat ze zich door de dagen heen.

Dat alles kan niet voorkomen dat Molly haar oma ontzettend mist. Oma is na een kort ziekbed overleden en Molly mist niet alleen haar oma, maar ook de duiding die zij gaf aan de dag, de ondertiteling van de wereld. Hierdoor kan het komen dat Molly bepaalde gebeurtenissen en uitspraken net eventjes verkeerd interpreteert, waardoor ze zonder het zelf in de gaten te hebben steeds een beetje verder van het rechte pad dwaalt. Het duurt dan ook niet lang voor ze tot haar nek in de problemen zit en zelfs gearresteerd wordt. Maar dan blijkt dat juist Molly's compleet andere blik op de wereld haar ook weer uit de problemen haalt. Met een beetje hulp van een paar goede appels...