Prrr, heerlijk

Hou je van katten, feelgood romans en Agatha Chistie? Als je ook maar 1 keer ja gezegd hebt, dan word je blij van dit boek. Een soepel geschreven verhaal over Maddie James, kattenfluisteraar, die een wel heel bijzondere kat adopteert als ze na het overlijden van haar oma tijdelijk terug is op haar geboorte-eiland. Een eiland waar nooit iets gebeurt, maar als er dan wat gebeurt, lijkt vrijwel iedereen een motief te hebben, en een alibi.

Cate Conte neemt je mee in de gedachtenwereld van Maddie. Wat bezielt haar om aan elk draadje te trekken en elke aanwijzing te onderzoeken? Vreselijk gevaarlijk is dat maar wij zouden precies hetzelfde doen als we in haar schoenen stonden. Mooi verwerkt in het verhaal is de rol van bijzondere kat JJ, die een uitstekende speurneus zou zijn als hij maar kon praten in plaats van mau... eh, piepen. Het subtiel verweven romantische draadje geeft extra kleur aan het verhaal. En wat is er toch met die krantenknipsels die telkens bij Maddie onder de deur door geschoven worden?

Het is geen boek waar je over tien jaar nog eens aan terugdenkt en dan verzucht: o ja, die plotwending, die sfeer. Daarvoor is het teveel feelgood. Er hangen ook nog een paar plotdraadjes los te bungelen en ik hoop maar dat die in het volgende deel opgelost worden. Want het is inderdaad een serie van zo te zien zes delen, waarvan er nu drie naar het Nederlands zijn vertaald.

Die drie lees ik nu natuurlijk achter elkaar uit, want als je een paar uur bijzonder prettig wilt lezen en je wilt laten meevoeren naar een andere wereld is deze serie echt een heel goede keus.