Ontmoeting tussen Amerikaans joods meisje en overlevende puber van Auschwitz

Dit is een verhaal over een korte periode uit het leven van Davita Chandal, gedurende de zomer na haar eindexamen. Ze gaat Engelse les geven aan een jongen die Auaschwitz heeft overleefd. De jongen is teruggetrokken en kan niet praten over het verleden. Twee keer per week krijgt hij les. Eerst bij hhaar thuis, maar de tante en de oom van de jongen zijn streng orthodox en vinden het niet goed dat hij alleen met een meisje in een kamer is. Haar jonge zusje Rachel (God is barmhartig) weet hem wel te bereiken. Ze heeft hem gevraagd om zijn huis in Polen te tekenen. Eerst maakt hij een tekening waar hij niet tevreden oover is. Rachel maakt dan een vrolijke tekening met bloemen en de zon en insecten en vogeltjes. Daar reageert hij op. Noach en Rachel geven steeds tekeningen mee aan Davita. Noach vertelt uiteindelijk zijn verhaal over de tijd voordat hij naar Amerika is gekomen. Hij kon van nature goed tekenen en moet daarom in Auschwitz tekenen. Zo overleeft hij het kamp. Van zijn hele dorp heeft verder niemand de oorlog overleefd. Ook de bouwer van de arken - een ark is een kist of kast. In de synagoge is het de kast waarin de Tora-rollen worden bewaard. Deze krijgt daarom een fraaie afwerking. De laatste ark is net klaar als de Duitsers komen en het dorp in de fik steken. Noach herinnert zich de arkenbouwer nog goed.
De vertelling is sober. Het Nederlands van de vertaling soms wat gekunsteld.
Chaim Potok is een rasverteller en deze novelle maakt daaarop geen uitzondering.