Fijn boek met wijze woorden en een lach en een traan

Een afwisseling van wijze woorden en van dwaasheden. Dit komt omdat het een verzameling columns uit de krant betreft. Ze laat blijken meer Hollands dan Turks te zijn. Dat blijkt ook uit haar trots op Rotterdam. Grappig is dan weer dat ze zonder enig benul rondloopt. Zo denkt ze dat als je bij de huldiging van Feyenoord op de afgesproken tijd komt, zomaar vooraan staat. Maar daar steekt de politie een stokje voor. Anderen hebben al 6 uur staan wachten. Al doende leert men.
Aardig is ook dat zij het leven vanuit gematigd moslimperspectief ziet. Zo kan ze pleiten voor vrouwen die hun hoofd bedekken en tegelijk vertellen hoe vrij ze vanuit huis heeft mogen leven en studeren. Daarom is ze trots op het gezin waaruit ze voortkomt. Haar ouders hebben niet gekozen voor een strenggelovige en dogmatische opvoedingsstijl. Zij en haar zus hebben daarvan geprofiteerd. En haar ouders zijn trots geweest op hun dochters. Ook geeft ze aandacht aan het ouder worden van haar vader en moeder. De verhalen over het doodgaan van haar vader spelen een grote rol in dit boek. Dat maakt het boek erg waardevol voor mij.
Bij sommige verhalen denk ik wel dat 'als het niet echt gebeurd is, dat het dan wel goed gevonden is'.