100 dagen en elke dag een gelukkig moment

Wat ga je doen als je nog maar 100 dagen te leven hebt?
Polly kiest ervoor om elke dag optimaal te benutten. Op de ziekenzaal ontmoet ze Annie die haar demente moeder komt bezoeken ook al herkent die haar niet. Annie ziet alles even somber in. Polly besluit Annie mee te nemen in haar topbelevingen van elke dag.
Dit is een verhaal over vriendschap, liefde, het nemen van een risico en vergeving. Polly is energiek, lijkt het nooit te kunnen schelen wat mensen denken en is ogenschijnlijk optimistisch, ondanks de prognose dat ze vanwege haar groeiende tumor slechts een levensverwachting van 100 dagen zal hebben. Annie heeft zich vrijwel afgesloten van mensen nadat ze diep gekwetst was door degenen van wie ze hield. Ik kan me voorstellen dat iemand als Polly, met haar opgewekte houding en onvermoeibare persoonlijkheid, zich zou kunnen gedragen. Maar dat geldt ook voor iemand die alleen maar het negatieve van alles inziet, zoals Annie vaak doet. En toch werkt het verhaal grotendeels omdat de personages echt overkomen, ook al zijn ze gebrekkig.
Het leest heel prettig en de lezer maakt kennis met een regenboog aan emoties. Hoop maakt het leven zoet.