Dubbele gevoelens

***
'Ik wil jou(w) baby - Wendy Louise

Zojuist sloeg ik dit boek dicht... De baby van Wendy Louise... En ik merk dat ik het lastig vind om hier een leeservaring over te schrijven... Lastig omdat ik tijdens het lezen, veel verschillende emoties ervaren heb...

Wendy heeft een hele fijne schrijfstijl. Lekker vlot en ik begrijp de vergelijking met Sophie Kinsella wel. Wendy schrijft net zo beeldend en zo af en toe beleef je die plaatsvervangende schaamte die ik herken uit de boeken van Sophie Kinsella.
Over het begin van het boek kan ik dan ook alleen maar enthousiast zijn.
Wel moet ik bekennen dat ik wat moeite heb met het plan van Sara. Stiekem zwanger willen worden van je beste vriend... Ik vind het nogal wat. En het lukte me dan ook niet om dit luchtig te zien...
Wellicht dat mijn rugzakje hier wat mee te maken heeft. Zwanger worden of een kindje mogen krijgen, vind ik niet vanzelfsprekend. En tuurlijk snap ik hoe groot een kinderwens kan zijn. Die snap ik maar al te goed. Maar stiekem zwanger willen worden, lijkt mij niet de manier.

Maar goed, wat dat betreft had ik misschien dit boek niet moeten kiezen... Want de flaptekst verraadde al dat het boek hierover zou gaan.
Dit was een beetje een gevalletje: Bookstagram made me do it.

Maar goed, ik dwaal af... Tijdens het lezen heb ik zoveel mogelijk geprobeerd om mijn rugzak achter me te laten en gewoon te genieten van het verhaal. Want feelgood zat er volop in.
Wel iets te veel seks naar mijn smaak. Want oei oei oei wat komt er veel seks in voor. Soms had ik echt zoiets van: nu weet ik het wel. Dus wat mij betreft was het middenstuk niet het beste deel van het boek. Ook klopten er voor mijn gevoel sommige dingen niet en was het verhaal niet overal geloofwaardig...

Maar dan komen we richting het einde en daar wordt het verhaal weer goed opgepakt. Heerlijke feelgood, zoals feelgood moet zijn. En ik sloeg het boek dan toch met een glimlach dicht.

Helaas dus maar 3 sterren van mij... Helaas, omdat ik dit boek ook heel graag heel leuk had willen vinden... Want ik vind Wendy een hele sympathieke en vriendelijke dame. En dan vind ik het helemaal niet leuk als ik niet een happy dance kan doen na het lezen van haar boek. Dit boek was het alleen niet voor mij...

Wel ben ik heel erg benieuwd naar Zomerster, Wintermaan en Lentezon. Want de schrijfstijl en het enthousiasme van Wendy smaakt zeker naar meer.