Met open mond van verbijstering gelezen

De auteur Ian Urbina is een onderzoeksjournalist voor de New York Times. Hij schrijft vanuit eigen ervaring, hij vaart onder andere mee op visserijschepen en gaat op een actie van Greenpeace . Hij schrijft meestal uit eerste hand en zorgt dat hij alles kan onderbouwen en bewijzen.

Het boek De jungle op zee is zeer indrukwekkend en blijft nog wel een tijdje hangen. Er gaat echt een wereld voor je open, een wereld waarvan je het bestaan niet kent. Dat er nog steeds slavernij plaatsvindt in deze tijd is niet te geloven. Buiten de territoriale wateren bestaat er een onbekende wereld, waar illegaal gevist wordt door mensen die uitgebuit worden. En dat het allemaal om geld draait, wordt in het boek goed duidelijk gemaakt. Mensen die maanden soms zelf jaren op een schip moeten verblijven. Ze worden in die tijd door andere schepen van brandstof voorzien deze schepen nemen ook de illegale visvangst mee en brengen het naar land, zodat het toch binnen een week in de supermarkt kan liggen. Soms worden er moorden gepleegd en komen de daders er gewoon mee weg. Dit zijn nog maar een paar voorbeelden.
Ook zeer bijzonder is dat schepen heel makkelijk van naam en vlag wisselen of dat schepen zelfs heel makkelijk gestolen kunnen worden en nooit meer teruggevonden worden:

“Iemand die een snelle metamorfose en nieuwe papieren voor een gestolen boot wil, kan dat in minder dan twee dagen voor elkaar krijgen - namen verwijderen, het serienummer van de motor halen en de oorspronkelijke ijzeren naam weglassen. Voor een nieuwe identiteit heb je 300 dollar, 4 lassers en een faxapparaat nodig”

Alle respect voor deze auteur, die met gevaar voor eigen leven deze misstanden in kaart brengt. Dat hij het met liefde en passie doet blijkt uit de zin:

“De verhalen waarvoor ik op pad ging moesten verteld worden en ik was de bofkont dat ik dit werk mocht doen”

Dit is een boek dat gelezen moet worden.