Niet anders gemaakt dan het is, daardoor zo puur.

Dit is het waargebeurde verhaal Wim Aloserij een inmiddels 94 jarige man. Hij heeft zijn verhaal verteld aan Frank Krake, die er dit boek over geschreven heeft.

Het boek begint bij de jeugd van Wim, hoe hij samen met zijn zusje en twee broers , zijn moeder en stiefvader opgroeit in Amsterdam. Zijn stiefvader is zeer gewelddadig, heeft een kwade dronk en daarom is Wim het liefste buiten.

Het is zeer indrukwekkend wat de heer Aloserij allemaal meegemaakt heeft. Hij heeft drie kampen overleefd en ook nog een scheepsramp. Maar het meeste indruk maakte nog, hoe hij dat gedaan heeft. Dit wordt zeer mooi verwoord in dit boek. Ook over het goede en het kwade in mensen, maar ook dat je het in sommige situaties voor kan stellen dat iemand zo hard is om anderen te mishandelen. Als hij het niet doet, wordt hij zelf mishandeld of misschien zelfs gedood.

Het is een boek zonder mooie verhalen, maar gewoon zo als het is en dat maakt het voor mij een boek, die door iedereen gelezen zou moeten worden, zodat we het niet vergeten.