Luchtig tussendoortje als blinddate

BUBBEL kreeg ik als verrassing in de brievenbus voor de blinddate leesclub. De cover van het boek is strak en eenvoudig.
Sanne kanis gebruikte haar eigen ervaring binnen de techwereld om haar debuutroman te schrijven. Tussen 2005 en 2008 werkte ze bij Google, Spotify en Booking.com.
Het verhaal wordt verteld vanuit de belevingswereld van Anna, de ik-petsoon in het boek. Anna representeert eigenlijk Anne Kanis die als twintiger bij Google werkte en volledig opging in het halen van zoveel mogelijk targets.

Het boek is verdeeld in 39 korte hoofdstukken. De verhaallijn verloopt chronologisch met een paar flashbacks. Er vliegt een jaar voorbij waarin Anna werkt bij Image Builders.

Anna wil uit haar Amsterdamse comfortzone. Ze vergelijkt de verschillende fases in haar leven met treincoupés die gezamenlijk een lange reis vormen. Anna ruilt de saucijzenbroodjes van Bakker Bart in voor luxueuze hapjes en bubbels. Felix, een oude studievriend en ex uit Oslo, helpt haar aan een nieuwe job in Londen. Ze wordt aangesteld als marketingmanager bij Image Builders. In haar vorige job bij de universiteit baalde ze van de vele vergaderingen. Ze merkt al snel dat haar nieuwe job niet alleen rozengeur en maneschijn is. Of beter: niet alleen luxe en comfort. De luxe kan wel gezien worden als compensatie voor het harde werken. Evenals sporten, mediteren, gezond eten,... Zou moeten bijdragen tot het comfortabel doorkomen van de zware werkweken. Het zijn fijne pleisters op de wonden voor Anna.
Op het werk leert ze wat nieuwe mensen kennen. Geen hechte vriendschappen of diepgaande relaties. Daar is er weinig ruimte voor. Ze krijgt een relatie met Juan, een Enrique-Iglesias-lookalike. Hij blijkt niet zo betrouwbaar te zijn. Je blijft als lezer op je honger zitten omdat er weinig diepgang is in de beschrijving van de personen. Stereotiepen vullen de werkvloer. Of is het juist de bedoeling van de auteur om de oppervlakkige relaties te benadrukken binnen deze bubbel?

Anna kan de hoge werkdruk niet aan en ze wordt verslaafd aan pillen. Alles draait om presteren binnen het bedrijf. Religie=hip=omzet. Waarden en normen vervagen tot een verplichting, geen vanzelfsprekendheid. Mannen worden voorgetrokken. Er is veel ironie in het boek om het er vingerdik op te leggen dat het er ethisch niet verantwoord aan toe gaat binnen de techwereld.
Ik ben onder de indruk van de vlotte, humoristische schrijfstijl van Anna Kanis. Talloze grappige vergelijkingen en woordspelingen fleuren het verhaal op. Bv. Met de chirurgische precisie van dokter bibber tilde ik het laken omhoog. De hippe taal, typische Engelse termen en afkortingen vallen ook op.
Het actuele boek toont op een overdreven manier aan dat uiterlijke schijn en grote omzet belangrijker zijn dan het welbevinden van de werknemers.
Het boek is in een ruk uitgelezen. Het is een luchtig tussendoorverhaal waar ik wel van genoten heb maar die ik snel zal vergeten.