Zoiets verzin je niet

Het ongelooflijke verhaal van een door en door corrupte legertop, die er alles aan doet om een eerder gemaakte fout in de doofpot te willen stoppen is een ware pageturner. Dit werkelijk gebeurde verhaal zou niet te verzinnen zijn geweest. Generaals, majoors, kolonels, zelfs ministers, smeden complotten, vervalsen correspondentie, huren moordenaars, chanteren, herformuleren de waarheid, onderdrukken mensen, gebruiken hun rang om te intimideren en in veel gevallen komen ze ermee weg. Robert Harris vertelt de Dreyfusaffaire als een minutieus verslag van hoofdrolspeler Picquart. Hij, Picquart, komt erachter dat men de verkeerde man heeft opgesloten op Duivelseiland, niet Dreyfus, maar Esterhazy is de spion. Er heerst in het Frankrijk van eind 19e eeuw een anti-Joods sentiment. Picquart is niet per se een 'Jodenvriend', maar wel rechtschapen en doet er alles aan om een onschuldige vrij te krijgen en de schuldige veroordeeld te krijgen. Door zijn gedrevenheid en eerlijkheid brengt hij zichzelf en mensen die hem na staan in gevaar. Dit bijzonder spannende documentaire-achtige verhaal wordt voorgelezen door Jeroen Tjepkema, dus het is alsof je naar het ANP-nieuws zit te luisteren. Tjepkema is goed gekozen; hij leest de feitelijke informatie voor alsof het werkelijk een documentaire is. Droog en van zoveel mogelijk emotie ontdaan. Ook de dialogen, die daardoor niet 'van het papier komen', maar ook werkelijk opgelezen worden. Dit doet verder niets af aan het verhaal en aan de spanning.