Autisten, hackers en een pot rode verf

Je moet een beetje geluk hebben om in het, lege, minimalistische, huis van de beroemde architect Edward Monkford te mogen wonen. Eigenlijk moet je alleen maar qua uiterlijk lijken op zijn overleden vrouw. En dan ook nog een beetje gewillig zijn. En je moet het ook niet erg vinden om voortdurend in de gaten te worden gehouden. En je vertrekt ook niet als je het ernstige vermoeden krijgt dat die autistische Edward Monkford misschien wel de moordenaar is geweest van zijn eigen vrouw (want die geruchten gaan) en van het vorige meisjes (Emma). Kortom, als lezer moet je behoorlijk van elastiek zijn om alles voor zoete koek aan te nemen. Maar dat kan. Alleen de plot is weer zo ver (of juist niet?) gezocht. Ja, dat kan allemaal tegenwoordig als alles computergestuurd is. En wat doet die jongen nou eigenlijk met die pot rode verf?