Een boek waar je graag in wil verder lezen

Andrew is ambtenaar met een bijzondere baan. Hij heeft de opdracht om sterfgevallen te onderzoeken van overledenen zonder nabestaanden. Is er werkelijk geen nabestaande, dan draait de gemeente op voor de kosten van de begrafenis. Andrew is meestal beroepshalve ook op een dergelijke begrafenis aanwezig. Zo’n onderzoek, in de woning van een overledene, is niet altijd prettig - het kan zijn dat iemand al meer dan een half jaar geleden is overleden ... - , maar moet wel tamelijk grondig gebeuren; papieren, agenda’s in kasten, kastjes, laatjes, onder matrassen, brengen nog wel eens nabestaanden aan het licht. Die dan achteraf spijt betuigen dat ze niet veel eerder en vaker contact hebben gezocht met de inmiddels overledene. Hij is blij met deze baan, maar zit verstrikt in een leugen die hij heeft verteld tijdens zijn sollicitatiegesprek met zijn leidinggevende, Cameron. Cameron is een vreemde baas. Lijkt soms te doen aan yoga of mindfulness en wil graag iets doen aan teambuilding. Hiervoor wordt per toerbeurt een collega aangewezen bij wie een diner plaatsvindt voor het hele team (aanvankelijk bestaande uit Cameron, zijn vrouw Clara, Keith en Meredith). Een diner bij Andrew thuis zal zijn leugen aan het licht brengen: hij is niet getrouwd en heeft geen kinderen!
Eigenlijk is Andrew een tamelijk zielige figuur, gevangen in een illusie, die hij graag in stand wil houden. Totdat Peggy, een nieuwe collega ten tonele verschijnt. Een boek waar je graag in wil verder lezen. Soms wil de auteur iets te makkelijk lollig zijn (uiteraard een kwestie van smaak), maar het is hem vergeven, het verhaal is met vaart geschreven. Als ik het zou moeten vergelijken met een ander boek, dan schiet De Platenzaak van Rachel Joyce me als eerste te binnen.