Lezersrecensie
Succes is niet voor watjes
Het aantal escaperooms neemt een onbekende vlucht in populariteit. Steeds meer mensen laten zich opsluiten en proberen binnen een uur te ontsnappen. Als je daar iets dieper en vooral duisterder over nadenkt, kom je net als de Australische auteur Megan Goldin al snel tot de conclusie dat het een ideale basis is voor een spannende thriller. Want wat als de regie is handen is van iemand die niet zulke goede bedoelingen heeft.
In New York is Stanford en Hope een gerenommeerde financiƫle instelling, waar het credo is "succes is niet voor watjes". Salarissen, maar vooral geld is de morfine voor de werknemers. Vincent, Sylvie, Jules en Sam zijn allen werkzaam in hetzelfde team en worden allen naar een belangrijke vergadering geroepen. Maar dan stopt de lift waarin ze zich allen vier bevinden plotseling en lijkt er geen enkele beweging meer in de komen. Er volgt een melding op videoscherm die ze doet beseffen dat ze opgesloten zitten.
De escaperoom start met een proloog die chronologisch aan het einde van het boek zou passen en de lezer een klein inkijkje geeft daar wat je als lezer staat de wachten in het boek. De grote vraag die het plot drijft is wie er aan de knoppen van de lift ziet en wie de vier een lesje wil leren. Door het gebruik van afwisselende hoofdstukken die zich chronologisch eerder afspelen, krijg je al snel een beter beeld van de vier in de lift vanuit een onverwachts hoofdstuk. De vermoeden van wie, is daarom sneller duidelijk, al is er nog niet de bevestiging.
Het gebruik van minimaal twee oogpunten geeft je als lezer heel veel informatie en dat haalt tegelijk ook wel de spanning en de vaart uit het boek. In het middenstuk blijft het verhaal iets teveel daarin ronddraaien en had meer vaart de spanning in het verhaal goed gedaan. Hier vertellen om welk gevoel het plot draait zou een absolute spoiler zijn, maar Megan Goldin heeft hier fraai gebruik van gemaakt. Het is de grootste drijfveer om door te lezen.
Megan Goldin heeft een interessant en origineel boek geschreven, ze heeft duidelijk kennis van zaken. Iets minder details hadden het boek goed gedaan, vooral de spanning. Toch was het een fijn boek om te lezen met als hoofdmoot de escaperoom, een populair tijdverdrijf.
In New York is Stanford en Hope een gerenommeerde financiƫle instelling, waar het credo is "succes is niet voor watjes". Salarissen, maar vooral geld is de morfine voor de werknemers. Vincent, Sylvie, Jules en Sam zijn allen werkzaam in hetzelfde team en worden allen naar een belangrijke vergadering geroepen. Maar dan stopt de lift waarin ze zich allen vier bevinden plotseling en lijkt er geen enkele beweging meer in de komen. Er volgt een melding op videoscherm die ze doet beseffen dat ze opgesloten zitten.
De escaperoom start met een proloog die chronologisch aan het einde van het boek zou passen en de lezer een klein inkijkje geeft daar wat je als lezer staat de wachten in het boek. De grote vraag die het plot drijft is wie er aan de knoppen van de lift ziet en wie de vier een lesje wil leren. Door het gebruik van afwisselende hoofdstukken die zich chronologisch eerder afspelen, krijg je al snel een beter beeld van de vier in de lift vanuit een onverwachts hoofdstuk. De vermoeden van wie, is daarom sneller duidelijk, al is er nog niet de bevestiging.
Het gebruik van minimaal twee oogpunten geeft je als lezer heel veel informatie en dat haalt tegelijk ook wel de spanning en de vaart uit het boek. In het middenstuk blijft het verhaal iets teveel daarin ronddraaien en had meer vaart de spanning in het verhaal goed gedaan. Hier vertellen om welk gevoel het plot draait zou een absolute spoiler zijn, maar Megan Goldin heeft hier fraai gebruik van gemaakt. Het is de grootste drijfveer om door te lezen.
Megan Goldin heeft een interessant en origineel boek geschreven, ze heeft duidelijk kennis van zaken. Iets minder details hadden het boek goed gedaan, vooral de spanning. Toch was het een fijn boek om te lezen met als hoofdmoot de escaperoom, een populair tijdverdrijf.
1
Reageer op deze recensie