Vermakelijk maar niet van stoel geblazen

Een brute overval zetten het leven van de kinderen Charlotte en Samantha volledig op zijn kop. Hun moeder Gamma werd doodgeschoten en zij maakten beiden de engste momenten uit hun leven mee. Achtentwintig jaar later zijn de zussen – door hun trauma – uit elkaar gegroeid en hebben ze onafhankelijk van elkaar hun leven weer opgepakt. Sam doet dit ver weg van de omgeving waar ze is opgegroeid, terwijl Charlotte haar vader Rusty – de beruchte (en vaak gehate) advocaat – bijstaat in zijn werk. Zij is immers net zoals hij advocaat geworden en doet precies waar ze in gelooft. Maar als Charlotte precies achtentwintig jaar later nog een aanslag meemaakt doordat een jonge middelbare scholier met een pistool naar school komt en hun vader slecht komt te liggen, komen de zussen noodgedwongen weer bij elkaar. En dat levert een hoop nieuwe inzichten op.

Gemengde reacties
Voor het lezen van Goede dochters van Karin Slaughter hoorde ik gemengde reacties. Er waren veel mensen lovend over dit boek, maar er zaten ook aardig veel negatieve recensies tussen. Zelf zit ik er een beetje tussenin: Het is zeker geen slecht boek. Je wordt meegenomen naar het leven van Charlotte en Samantha. Je komt erachter wat voor dingen ze allemaal mee hebben gemaakt, nu nog meemaken en je maakt een lichtelijk verstrooide zussenband van dichtbij mee. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er even in moest komen: de eerste pagina’s vlogen niet aan mij voorbij, maar gelukkig kwam daar naarmate het verhaal vorderde verandering in. Wel had ik het na acht dagen – wat voor mij vrij lang is – gezien met dit boek. Dit kwam mede doordat ik op vakantie was en nog tien boeken bij mij had. Daar had ik nu bijna geen tijd voor.

Vragen
Wat Karin Slaughter goed heeft gedaan, is ervoor zorgen dat er veel vragen worden gesteld. Zo blijf je als lezer gefocust en is er wel een aantrekkingskracht naar het einde toe. Je bent benieuwd naar de aanslag 28 jaar geleden waar Gamma om het leven werd gebracht. Wie zat erachter, wat gebeurde er en kwam verder iedereen er zonder veel problemen vanaf? Maar ook naar de tweede ‘aanslag’ in het leven van Charlotte. Als zij iemand bezoekt op een middelbare school wordt er geschoten en verliezen twee mensen het leven. De dader is bekend, maar veel gegevens kloppen nog niet. Waar is bijvoorbeeld het wapen gebleven, was het een bewuste keuze en hoe beïnvloedbaar is dader Kelly? Daar zet je als lezer ook je vraagtekens bij. Persoonlijk had ik meer met de tweede zaak dan met de eerste, omdat je echt voelt dat er iets niet klopt.

Veel herhalingen
Goede Dochter is duidelijk een thriller. Er zitten namelijk veel onverwachte wendingen in. Maar feit is wel dat er rondom die plotwendingen wat herhaling in dit boek te vinden is. Dit komt mede doordat er geen vast ik-personage is. Zowel Sam als Charlotte komen veel aan het woord en dat zorgt ervoor dat situaties in het boek meerdere keren voor komen. Dat is niet altijd erg, maar het zorgt er wel voor dat het tempo (waar ik het eerder in deze recensie als over had) er soms uitgaat. Het mag dan wel vanuit twee perspectieven zijn, maar als de tekst – op de details na – bijna hetzelfde is, dan leest dat niet lekker. Je weet immers al welk uiteindelijk resultaat je gaat krijgen. Maar toch ben je stiekem ook wel benieuwd naar beide verhalen. Alleen had dit dus net iets beter kunnen worden verteld.

Conclusie
Goede dochter van Karin Slaughter heeft mij helaas niet van mijn stoel geblazen, maar ik heb mij zeker wel vermaakt. Het is inderdaad een spannend boek dat veel vragen oplevert, goede personages heeft, die een mooie ontwikkeling doormaken en ook het einde is prima. Karin Slaughter durft veel onderwerpen aan te snijden: een schietpartij op een school, trauma’s, verkrachting, zussenband en moord. Maar ik miste tempo, vond er net iets te veel herhalingen inzaten en had het daarom op een gegeven moment wel gezien. Dit kwam doordat er geen gebruik is gemaakt van een vast personage, maar dat het verhaal vanuit zowel Charlottes als Sam’s perspectief is geschreven. Dat levert de lezer meer informatie op, maar zorgt ervoor dat sommige situaties wel heel herkenbaar zijn. Je hebt ze immers al eens gelezen.